ในชีวิตแต่ละช่วงของเรา มักมีสิ่งต่างๆ เข้ามาตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่ทำให้เรามีความสุข สมหวัง เสียใจ โกรธแค้น หรืออีกหลายสิ่งหลายอย่างบนโลกใบนี้ที่แทบจะพรรณนาออกมาได้ไม่หมด
" ความรัก "
เป็นสิ่งหนึ่งที่เราสัมผัสได้มาตั้งแต่เกิด จนกระทั่งเราเติบโต จากวัยรุ่น สู่การเป็นผู้ใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นความรักจากครอบครัว เพื่อน หรือว่าคนรัก ช่วงวัยที่เปลี่ยนไปและปัจจัยอื่นๆ ก็มีส่วนที่ทำให้ความรู้สึกของเราเปลี่ยนไปด้วย ความรักในแต่ละช่วงเวลาจึงไม่เหมือนกัน วันนี้เราจึงจะมาพูดคุยกันถึงความแตกต่างระหว่าง " รักในวัยเรียน " กับ " รักในวัยทำงาน " ว่ามีความต่างกันอย่างไร พร้อมแล้วก็เข้ามาดูกันเลยจ้า
1. วัยเรียน ไม่ต้องรับผิดชอบตัวเองเท่ากับตอนทำงาน
วัยเรียนของแต่ละคนไม่เหมือนกัน เพราะบางคนก็ทำงานหาเงินตั้งแต่ตอนที่ยังเรียนอยู่ แต่พอเข้าสู่วัยทำงานมากขึ้น ความรับผิดชอบมันก็มากขึ้นตามมา...
มีคู่รักหลายคู่ที่คบกันตั้งแต่สมัยเรียน แล้วดันมาเลิกกันตอนเข้าสู่วัยทำงาน ทั้งนี้ทั้งนั้นมันก็เป็นเพราะสังคมที่เปลี่ยนไปของทั้งสองฝ่าย เมื่อต่างคนต่างเจอสังคมที่กว้างขึ้น พบปะผู้คนมากขึ้น บวกกับเป้าหมายของชีวิตที่คิดว่าอย่างให้อนาคตเป็นแบบนั้นแบบนี้ พาลให้คิดถึงชีวิตคู่ในอนาคตว่าต่อไปจะเป็นอย่างไร เราจะพึ่งพาตัวเองได้ไหม? เขา ( หรือเธอ ) จะยังรักกันเหมือนเดิมไหม?
ในขณะที่สมัยเรียน เราคงไม่ได้มาคิดอะไรมากมาย เพราะเงินที่ได้มาทุกบาททุกสตางค์เป็นสิ่งที่เราไม่ได้หามาด้วยตัวเอง สิ่งพวกนี้มาจากพ่อแม่หรือญาติผู้ใหญ่เป็นส่วนมาก แม้ว่าบางคนจะมีรายได้จากการทำงานพิเศษ แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าคุณจะเข้าใจภาวะของวัยทำงานได้อย่างหมดเปลือก เมื่อเราต้องทำงาน สิ่งที่ต้องคิดมากกว่าเรื่องความรักก็คือ " ปากท้อง " และ " ความอยู่รอด " ของตัวเรานั่นเอง
2. พอทำงาน ก็ต้องเข้าสู่สังคมใหม่ๆ พบเจอคนใหม่ๆ
ในแต่ละช่วงชีวิตของเราต้องพบเจอผู้คนมากหน้าหลายตา บางคนผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ไม่ได้มีความสำคัญอะไรกับเรามากนัก คู่รักบางคู่รักกันมานานหลายปีตั้งแต่สมัยเรียน จนกระทั้งเรียนจบ สร้างเนื้อสร้างตัวได้มั่นคงก็แต่งงานกัน นั่นเป็นเรื่องที่น่าชื่นชม
แต่!!! ในความเป็นจริงมันไม่ได้เป็นแบบนั้นทุกคู่ บางคนต้องเลิกรากันเพียงเพราะมีเวลาให้กันน้อยลง หรือเจอคนที่เพียบพร้อมกว่า ดีกว่า พร้อมที่จะดูแลเราได้มากกว่า ทำให้เกิดการเปรียบเทียบกัน มันจึงเป็นเรื่องยากในการประคับประคองความรักให้อยู่จนตลอดรอดฝั่ง หากว่าอยากจะผ่านมันไปให้ได้ คงต้องเป็นเรื่องของคนสองคนว่ามีรักที่หนักแน่นแค่ไหน!
3. วัยทำงาน ความรักอาจจะไม่หวือหวาเท่ากับตอนเรียน
ตอนที่เรายังเป็นนักเรียน นักศึกษา จะไปเที่ยวที่ไหนก็ไปได้ ไม่ต้องมาคอยห่วงนั่นพะวงนี่ ได้พบเจอเพื่อนแทบทุกวันที่โรงเรียน หรือในมหาวิทยาลัย ทำกิจกรรมต่างๆ กับเพื่อนได้อย่างสนุกสนานตามประสาวัยรุ่น แม้แต่เรื่องการมีแฟน มันจะมีภาวะที่เวลาชอบใครสักคน หรือเขามาชอบเรา เป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้น อยากทำนั่นทำนี่ให้คนที่เราชอบ หรือรู้สึกดีที่มีใครสักคนมาทำดีกับเรา เป็นช่วงเวลาที่หัวใจกระชุ่มกระชวยที่สุด เรียกได้ว่าเป็นความรักใสๆ กุ๊กกิ๊กแบบวัยรุ่นนั่นแหละ
ตอนทำงาน เรื่องน่าตื่นเต้นแบบสมัยเรียนกลับน้อยลง ( หรือแทบไม่มีเลย ) ทุกอย่างต้องดำเนินไปด้วยเหตุและผล รวมถึงสภาพแวดล้อมของการทำงานที่ทำให้เรามีความเครียดและกดดันมากขึ้น เราต้องคิดถึงเรื่องงานมาก่อนเป็นอันดับแรก ความรักจึงกลายเป็นเรื่องรองไปโดยปริยาย จากหวานจะกลายเป็นจืดชืด ซ้ำร้ายอาจกลายเป็นขมเพราะความน้อยใจ ไม่เข้าใจกัน จะดูว่าคู่ไหนรักกันจริงรึเปล่า ประคับประคองกันไปได้ไหม รู้ได้จากวัยทำงานจริงๆ นี่แหละ
4. " ชีวิตคู่ " สำคัญกว่าคำว่า " แฟน "
เพราะคำว่า " ชีวิตคู่ " หมายถึงคู่ผัวตัวเมีย คนที่จะอยู่ร่วมชายคาบ้าน เป็นคู่คิด คนสำคัญของเราไปตลอดชีวิต การจะเลือกใครสักคนมาเป็น " พ่อ " หรือว่า " แม่ " ของลูกนั้นจึงไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เหมือนการหว่านแหลงในบึงเพื่อให้ได้ปลามาหลายๆ ตัว แต่มันคือการหา " กระจก " ที่จะส่องสะท้อนตัวเราไปทั้งชีวิต ฉะนั้น เรื่องแบบนี้ต้องคิดให้ดี เพราะมีหลายคู่ที่แต่งงานกันแล้วต้องเลิกรากัน เรื่องแบบนี้ไม่มีใครอยากเกิดขึ้น ฉะนั้นการมีความรักในช่วงวัยทำงานจึงเป็นเรื่องที่ต้องจริงจังกว่าเดิม แน่นอนว่าต้องมีความรักให้กัน แต่มันไม่ใช่แค่นั้น ทั้งสองฝ่ายควรดูเรื่องนิสัยที่เข้ากัน ไลฟ์สไตล์ที่ตรงกัน เพื่อเป็นข้อยืนยันได้ว่าเราเลือกคู่ชีวิตไม่ผิดคนนั่นเอง
ในขณะที่ถ้าเราเป็นแฟนกับใครสักคนตั้งแต่ตอนที่เรายังเรียนอยู่ มันเป็นความรักกุ๊กกิ๊กตามประสาวัยรุ่น เราคงไม่ได้คาดหวังอะไรกับคนรักมาก ถ้าจะเลิกกันก็ไม่ใช่เรื่องยาก แม้จะเป็นเรื่องที่เสียความรู้สึก แต่มันก็เป็นเพียงระยะเวลาหนึ่งเท่านั้น สักพักสิ่งเหล่านั้นจะกลายเป็นเพียงความทรงจำดีๆ ณ ขณะหนึ่งในตอนที่เราเติบโตเป็นผู้ใหญ่ แม้ว่าความสัมพันธ์จะจบลงด้วยดีหรือไม่ก็ตาม มันก็ถือเป็นประสบการณ์และกำไรชีวิตทุกคนไม่ได้หากันได้ง่ายๆ เลยนะคะ ( เพราะบางคนก็ยังไม่เคยมีแฟนเลยน่ะสิ )
****************************************
สุดท้ายแล้วเราขอไม่ตัดสินว่าการมีความรักในช่วงไหนมันดีกว่ากัน เพราะในแต่ละช่วงชีวิตของคนเราก็ไม่เหมือนกัน บางคนอาจเป็นหนุ่มสาวเจ้าเสน่ห์ที่มีคนมากหน้าหลายตามาตั้งแต่สมัยเรียน จนเข้าสู่วัยทำงานแล้วก็ยังฮอตไม่เลิก หรือบางคนก็อาจจะคบกับแฟนมาตั้งแต่ยังเป็นเด็กมัธยมใสๆ จนตอนนี้แต่งงานมีลูกสองไปแล้ว
สิ่งที่เข้ามาในชีวิตของแต่ละคนมันไม่เหมือนกัน อยู่ที่ว่าเราจะเลือกทางเดินชีวิตอย่างไรเท่านั้น จะมีคู่ตอนไหนก็ไม่ใช่เรื่องผิด แต่ต้องให้ถูกทำนองคลองธรรม ไม่เดือดร้อนใคร หรือบางคนก็อาจจะชีวิตดี ไม่แคร์เรื่องการมีคู่ เลยอยู่เป็นโสดจนถึงป่านนี้ ท้ายที่สุดแล้วมันก็คือทางที่เราเลือกนั่นแหละค่ะ ใครที่มีความรัก ไม่ว่าจะเป็นวัยรุ่นหรือวัยทำงาน ขอให้ทุกคนมีความสุข สมหวังในรักกันถ้วนหน้า วันนี้ขอลาไปก่อน สวัสดีค่ะ!
