ถ้าความรักเป็นเรื่องที่เลือกได้ หลายคนก็อยากเลือกที่จะให้แฟนมาอยู่ใกล้ ๆ ทำอะไรได้ดั่งใจเราทุกอย่าง แต่เพราะความรักมันไม่ใช่เรื่องที่ควบคุมได้ และคนรักก็ไม่ใช่ทาสรับใช้นี่สิ มันเลยยากตรงนี้!
แต่ก็ใช่ว่าความรักที่เลือกไม่ได้ อย่างเช่นรักระยะไกลจะเป็นเรื่องที่แย่เสมอไปนะจ๊ะสาวๆ จริงอยู่ที่เรารู้สึกเหงากว่าคนอื่น จะทำอะไร จะไปไหน ส่วนใหญ่ต้องทำเหมือนตัวคนเดียว ต้องอดใจรอ ร๊อ รอ อีกนานกว่าที่จะนัดเจอกันอีก แต่ก็ใช่ว่ามันจะไม่มีข้อดีเสียเลย หรือเป็นไปไม่ได้เลยที่จะไม่ใช่รักแท้( คู่รักบางคนที่คบกันจนถึงขั้นแต่งงานกัน ก็เคยเป็น long distance กันมาก่อน)
เกริ่นซะยาวขนาดนี้ มามะ มาดูข้อดีกันทีละข้อ เผื่อว่าสาวคนไหนที่กำลังห่อเหี่ยวใจที่แฟนไกลกันจะได้ชื่นใจ พอมีหวังกันอยู่บ้าง
#1 ระยะห่างทำให้เรารักตัวเองเป็น
alone but not lonelyถึงจะอยู่ตัวเดียว มีเหงาบ้าง แต่ก็ใช่ว่าจะถึงขั้นอ้างว้าง วังเวง เรายังมีกิจกรรมอีกมากที่รอเราอยู่ ( เล่น เรียน ไปเที่ยวกับเพื่อน ทำงานพาร์ทไทม์ ฯลฯ ) เจ๋งจะตายที่เราสามารถทำอะไรได้เองโดยไม่ต้องรอความช่วยเหลือคนอื่น เป็นคนเก่งสารพัดด้านเพราะฝึกทำอะไรด้วยตัวเองไปหมด จุดนี้ถือว่าเป็นข้อดีที่แฟนจะภูมิใจมากๆนะ ที่เราไม่ต้องมีเรื่องให้กังวลใจอะไรมาก" ฉันดูแลตัวเองได้ ยังไหวนะ เธอไม่ต้องคิดมากหรอก แค่คิดถึงกันก็พอ "
#2 ระยะห่างมันทำให้เราเข้าใจถึงความเชื่อใจและไว้ใจกันเป็นอย่างดี
ถ้าเราเป็นคู่รักที่ใกล้กันมาก ห่างกันแค่ไม่กี่ชั่วโมง หรือไม่กี่วัน มันก็ต้องมีบ้างละที่เริ่มถามว่า"แน่ะ! จะไปไหน? ไปกับกิ๊กรึเปล่า? "ถามกันเล่นๆ ไม่กี่ครั้งมันก็พอเป็นเรื่องสนุก แต่ถ้าถามมากไปบางทีก็เหมือนชี้โพรงให้กระรอก ไม่นำไปสู่การทะเลาะกันเพราะไม่เชื่อใจกัน ก็นำไปสู่การมีกิ๊กกันจริงๆ ในที่สุด
แต่สำหรับคู่รักที่ไกลกัน ถึงแม้จะเหงาบ้าง อาจมีรู้สึกแว้บมาบ้างว่า" เขาจะไปทำอะไรไม่ดีรึเปล่า? "จุดนี้ก็ทำได้แต่ปลงและปล่อยวางถ้ารักกันมากพอ จับมือกันแน่นพอ อย่างไรเสีย เรื่องที่ไม่ดีก็ไม่เกิดขึ้นหรอกเราต้องเชื่อใจและไว้ใจกันให้มากในสิ่งที่เราต่างคนต่างก็มองไม่เห็นกัน พอถึงวันที่ได้ใกล้กันกว่านี้ เขาจะออกไปไหน เราจะไปทำอะไร เรื่องพวกนี้จะกลายเป็นเรื่องเล็กไปทันทีเลย
#3 ระยะห่างมันทำให้เราต่างคนต่างรู้หน้าที่ของตัวเอง
ถ้าได้อยู่ใกล้กัน หลายคนก็เลือกที่จะเจอกันหน้าทุกวัน ไปไหนมาไหนด้วยกันทุกวัน จนบางทีก็มีจุดอิ่มตัว เบื่อขี้หน้ากันบ้าง ทะเลาะกันบ้าง เริ่มก้าวก่ายชีวิตกันบ้าง ยิ่งสำหรับวัยเรียนแล้วมันไม่โอเคเอาซะเลย ( เดี๋ยวเรียนไม่รู้เรื่องเนาะ มีแต่เรื่องรักมารังควาน )
แต่พอได้อยู่ไกลกันปุ๊บ! ช่องว่างระหว่างกันนี่แหละจะทำให้ต่างคนต่างปรับตัวอัตโนมัติเลยว่า" เราจะผ่านแต่ละวันด้วยกันได้อย่างไร "เช่น เดี๋ยวไปเรียนก่อนนะ แล้วเลิกเรียนจะไลน์หา เดี๋ยวทางนั้นทำงานก่อนนะ เราก็หาอะไรทำระหว่างที่รอคุยกัน ซึ่งโดยรวมแล้วก็ถือว่าเป็นช่องว่างที่" แฟร์ๆ "กันดีทั้งสองคนเนอะ ต่างฝ่ายต่างรู้หน้าที่ หาเวลาว่างกันได้เมื่อไหร่ค่อยคุยกัน ถือว่าเป็นการแยกความรักกับเรื่องส่วนตัวได้เป็นสัดส่วนดีมาก
#4 ทำให้เราเห็นคุณค่าของความรักที่มีมากกว่า SEX
" ขอแค่ได้คุยกันก็ชื่นใจแล้ว "ไอ้เรื่องหวังว่าจะเจอกันน่ะ ใครก็หวังทั้งนั้นแหละจ้ะ แต่สำหรับรักระยะไกลล่ะก็ ... มันจะมีกระบวนการยับยั้งชั่งใจในเรื่อง sex เกิดขึ้นมากกว่าคู่รักที่อยู่ใกล้กันซะอีก คืออย่างน้อยก็ช่วยกันคิดว่าถ้าทำลงไปแล้วเกิดเลิกกันในตอนหลังมันไม่โอเคหรอกนะที่ต้องทิ้งให้อีกฝ่ายรับผิดชอบคนเดียว เอาไว้ได้ใกล้กันกว่านี้ดีกว่ามั้ย?ต่างจากคู่รักที่อยู่ใกล้กันทุกวัน ที่แทบจะแยกไม่ออกเลยว่ารักกับ sex คืออะไร ในเมื่อเห็นหน้ากันตลอด การใกล้ชิดกันมันก็เรื่องธรรมดาหนิ!?!?
#5 เรื่องที่เซอร์ไพรส์กันอยู่ในระดับที่ตื่นเต้นและลุ้นมากกว่าคู่รักใกล้กัน
ที่บอกกันไว้ว่าไม่ว่างจะมาเจอกัน วันดีคืนดีเขาอาจจะมาดักรอเราที่หอพักก็ได้ หรือที่ทำเป็นแกล้งลืมวันสำคัญ ก็อาจจะได้ของขวัญเป็นอะไรก็ได้ส่งมาทางไปรษณีย์ มันเหนือความคาดเดากว่าคู่รักใกล้กันที่เราสามารถเดาได้จากพิรุธต่างๆ เช่น เพื่อนของเราที่รู้เห็นเป็นใจ, พิรุธของเขาที่ผิดสังเกตไปจากเมื่อวาน ( การันตีได้เลยว่า มุกเซอร์ไพรส์ของคนไกลไม่มีวันซ้ำซากให้เราเดาทางได้หรอก ตื่นเต้นมั้ยล่ะ ^^ )
#6 ทำให้เราเป็นคนมีเป้าหมายร่วมกัน
คู่รักที่อยู่ใกล้กัน เจอหน้ากันทุกวัน ส่วนใหญ่มักจะติดอยู่กับ" ความเคยชิน "จนลืมวางแผนอนาคตร่วมกันว่าจะเอายังไงต่อไปดี แค่วันนี้ได้คุยกัน เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็เจอกันละ งอนกันวันนี้ เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็หายเองแหละ ฯลฯ
แต่ถ้าเป็นคู่รักที่ไกลกันล่ะก็ ... อย่างน้อยต้องมีจุดหมายร่วมกันว่าพรุ่งนี้จะคุยกันกี่โมง? เดี๋ยวจะมาเจอกันอีกทีเดือนไหน? ตอนที่เจอกันเราจะไปเที่ยวไหนบ้าง? เราจะวางแผนอย่างไรดีให้มาใกล้กันกว่านี้?ทั้งหมดนี้ก็เพื่อสลายความกลัวในสิ่งที่เราต่างคนต่างมองไม่เห็น คาดเดาไม่ได้ มีความหวังและกำลังใจร่วมกันว่าพรุ่งนี้ต้องดีกว่า ถือว่าเป็นการฝึกการวางแผนอนาคตร่วมกันก็ไม่ผิดนัก
ความรักไม่ได้ขึ้นกับระยะทาง หากแต่เป็นเรื่องของหัวใจ
อยู่ใกล้กันก็เลิกกันได้ ถ้าใจไม่ตรงกัน
อยู่ไกล คุยกันทุกวันก็เลิกกันได้ ถ้าไม่มีใจให้กันแล้ว
ยังจับมือกันแน่นพอรึเปล่า?บีบแรงไปมั้ย?ปล่อยจนหลวมเกินไปมั้ย?
ถามใจตัวเองดีๆ อย่าโทษสิ่งแวดล้อมอื่นนอกจากตัวเรา และหัวใจของเรา :D
บทความที่เกี่ยวข้อง
คิดถึงหนักมาก! รักทางไกลทำไงดี
https://sistacafe.com/summaries/745
13 สัญญาณ ผู้ชายคนนี้คู่ควร แต่งงาน กับคุณ!
https://sistacafe.com/summaries/3527
22 กิจกรรมออกเดท ที่คู่รักต้องลองสักครั้ง!!
https://sistacafe.com/summaries/3487