...." กุหลาบที่สวยงาม ยังซ่อนหนามคม มีรักมีขื่นขมปนกันไป หากคิดที่จะรักใคร ต้องพร้อมที่จะเสียใจ เพราะมันมาด้วยกัน "...

.." อยู่คนเดียวมันเหงาเท่าไหร่ ดีกว่าคนใจร้ายเข้ามา มาทำให้เจ็บ ให้มีน้ำตาให้ผิดหวังฟรีฟรี อยู่คนเดียวมันเหงา เข้าใจ ก็ประคองตัวไปอย่างนี้ ถ้าเจอไม่ดี ไม่มีคงปลอดภัยซะกว่า "....

.." มันคงไม่ยากเย็นเท่าไรถ้าวันนี้ไม่มีเขา และคงไม่ยากเย็นอะไร ถ้าพรุ่งนี้มีเพียงเรา..คนเดียว ไม่ต้องไปสนใจ มันก็แค่เรื่องเมื่อวาน "....

..." อาจจะเหนื่อยบางครั้ง อาจจะเจ็บบางที แต่ก็ยิ้มได้เรื่อยมา อาจจะต้องผิดหวังก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยฉันเคยได้รักเธอ รักด้วยการไม่หวังอะไร ก็รู้ฉันเองก็ยังไม่ใช่ ไม่ต้องการอะไรทั้งนั้น "...

.." หากเธอไม่ทิ้ง ฉันคงไม่เจอ ถ้ายังรักเธอ ฉันคงไม่เจอเขา ที่เธอทำอะไร ให้ฉันต้องปวดร้าว รู้หรือเปล่า ฉันไม่เคยโกรธเลย มีแค่เพียงคำหนึ่ง อยากให้เธอได้ฟัง ยังไงก็ขอบใจ ที่เธอทิ้งกัน ที่เธอไม่สนใจใยดี ไม่เห็นความสำคัญ ทำให้ฉัน ได้พบกับคนดีๆ "...

.." ต้องขอบคุณที่ทิ้งกัน ทำให้ฉันได้เห็นโลกใหม่ สดใสที่ไม่เคยมองเห็น ทุกอย่างดูช่างชัดเจนฉันได้เห็น ความสวยงาม (ตอนที่เธอจากไป) ตอนที่เธอมาจากไป "...

.." แค่อยากให้เพลงของฉัน นั้นทำให้เธอสบายใจ ลองหลับตาลงซักครั้ง ก็จะเห็นฉันไม่จากไปไหน ปลดปล่อยความเหงาช้าๆ สูดลมหายใจที่มีค่า ก็จะรู้ว่าฉันนั้นพร้อมยืนอยู่ข้างเธอ "....

..." ยิ้มให้ความผิดหวัง อย่างคนคุ้นเคย ยิ้มให้ความมืดมน อย่างคนรู้จักกัน นี่คือเพื่อน เก่า ที่เรา ต้องเจอ เจอกันเมื่อนานแสนนาน ร้องไห้ให้กับมัน ช่างดูง่ายดาย เหมือนมันไม่ท้าทาย เท่า เรายิ้มให้มัน "...

.." ก็เพราะเวลาฉันรักรักจริง มันมาไม่นิ่งเหมือนตอนเธอมาทิ้งไป คนมันรักมาก มันก็เลยเสียดาย มันปวดใจจะบอกใครก็ไม่ช่วย ก็เดี๋ยวนี้คนน่ะใจดำ เลยคบกันเที่ยวแบบขำขำ ก็เจ็บประจำ ก็เลยต้องอยู่คนเดียว "....

...." เรามาไกลเท่านี้ก็ดีเหลือเกิน ขอบใจนะที่เคยมีกัน มันถึงเวลายอมรับความจริง เรามาไกลเท่านี้ ก็เกินที่ฝัน ตั้งเท่าไร เมื่อชีวิตคือความเป็นไป สุดท้ายก็ต้องจากกัน เท่านั้นเอง ผ่านพบมาเพื่อจากกัน เท่านั้นเอง "....