สวัสดีค่ะสาวๆ ชาว SistaCafe
อานิโมเน่ไปเที่ยวมาอีกแล้วเจ้าค่ะ คราวนี้เก็บตกสถานที่ที่ยังไม่เคยไปเนอะ นั่นก็คือสถานีเกษตรหลวง @ดอยอินทนนท์ ซึ่งหลายๆ คนอาจจะเคยไปกันมาบ้าง เพราะที่นี่โด่งดังเรื่องดอกไม้ที่สวยงาม และที่สำคัญก็คืออากาศดีมากเลย ซึ่งจะน่าสนใจแค่ไหน เรามาดูกันดีกว่าเนอะ
ก่อนจะไปเที่ยว เรามาดูความเป็นมาของสถานีเกษตรหลวงกันดีกว่าค่ะ ว่ามีความเป็นมาอย่างไร
สถานีเกษตรหลวงอินทนนท์ ตั้งอยู่ในพื้นที่อุทยานแห่งชาติดอยอินทนนท์ แต่เดิมนั้นราษฎรที่อาศัยอยู่บริเวณนี้เป็นชาวไทยภูเขาเผ่ากะเหรี่ยงและเผ่าม้ง และส่วนมากก็จะทำไร่เลื่อนลอย ปลูกข้าวโพด หรือบางทีก็ปลูกฝิ่น นานวันเข้า พื้นที่นี้ก็กลายเป็นป่าเสื่อมโทรม ต่อมาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมีพระราชประสงค์ที่จะช่วยเหลือชาวเขาเหล่านั้นให้มีพื้นที่ทำกินเป็นหลักแหล่ง จึงได้เกิดการจัดตั้ง “ สถานีวิจัยโครงการหลวงอินทนนท์ ” ขึ้นเมื่อปี พ.ศ.2522 ณ บริเวณบ้านขุนกลาง ภายในมีการทำงานวิจัยด้านไม้ดอก ไม้ประดับ พืชผัก นอกจากนี้ยังมีไม้ผล อีกทั้งยังนำผลการวิจัยไปสอนกับชาวบ้านแถบนั้น เพื่อส่งเสริมให้เป็นรายได้หลักของชาวบ้านนั่นเอง
สำหรับสถานที่นี้ ทางเข้าไม่ยากค่ะ แยกจากถนนหลักที่วิ่งขึ้นยอดดอยอินทนนท์ไปบ้านขุนกลาง วิ่งไปเรื่อยๆ แม้ถนนจะไม่กว้างมากนัก แต่จะเห็นสภาพหมู่บ้านได้ชัดเจน มีการปลูกสตรอว์เบอร์รี่เป็นระยะๆ เลยค่ะ เมื่อเข้ามาด้านในแล้ว จะมีการจำหน่ายบัตรเข้าสถานที่ด้วยนะคะ ซึ่งราคาก็ไม่แพง 20 บาทเท่านั้น
เราเลือกที่จะเดินชมสวนดอกไม้ก่อนค่ะ จะมีดอกไม้จำพวกลิ้นมังกร ปลูกเป็นแนว ตระการตาหลากหลายสีสันลดหลั่นกันไปตามเนินเขา จากนั้นเราก็ค่อยเข้าไปชมสวนในเรือนกระจกก่อนค่ะ สำหรับสวนแห่งนี้ก็จะมีการปลูกดอกกุหลาบหลากหลายสายพันธ์ุ ดอกแต่ละดอกใหญ่และอุดมสมบูรณ์มาก เราลองวัดขนาดกับกำปั้นเรา ใหญ่กว่ากำปั้นอีกนะเนี่ย ส่วนบริเวณอื่นๆ ก็มีดอกบีโกเนีย ซึ่งสวยงามไม่แพ้กัน
ถัดจากเรือนกระจก จะเป็นส่วนของสวนที่มีสระน้ำ บริเวณนี้มีคนมาถ่ายรูปกันมาก เพราะงดงามเหมือนต่างประเทศ มีซุ้มกุหลาบเลื้อย ดอกรักเร่ และดอกไม้อีกหลายชนิดที่เราไม่รู้จัก ที่สำคัญมีเจ้าหงส์ดำด้วยค่ะ ท่าทางขี้เล่นน่าดู
อากาศในบริเวณนี้หนาวแต่สดชื่น สูดอากาศเข้าไปให้เต็มปอด แล้วก็รูสึกได้ถึงพลังของธรรมชาติ การได้หลบมาพักผ่อนในมุมสงบ ณ ยอดดอยที่สูงที่สุดในประเทศ ทำให้จิตใจสดชื่นมากกว่าเดิม
นอกจากแปลงดอกไม้แล้ว ยังมีแปลงผักและแปลงสตรอว์เบอร์รี่อีกด้วย ซึ่งพืชผลที่ปลูกจุดนี้ ทางโครงการหลวงจะนำไปทำเป็นอาหารที่จำหน่ายในร้านอาการของโครงการหลวงค่ะ ถือได้ว่าเป็นอีกหนึ่งตัวเลือกที่ดีสำหรับคนที่ยังไม่ได้ทานมื้อเช้าและมื้อกลางวันนั่นเอง
ต้องบอกว่าทริปนี้เป็นทริปที่ประทับใจเรามากๆ เลยค่ะ เพราะความสวยงามของสถานที่ ความสงบ และน้ำจิตน้ำใจของชาวบ้านที่นี่ ทำให้เรารู้สึกเหมือนเวลาเดินช้าลง เวลาสงสัยหรือหลงทาง ถามชาวบ้านก็ได้รับคำตอบ คิดแล้วก็คิดถึง อยากกลับไปอีกจัง สำหรับวันนี้ขอลาไปก่อนนะคะ บายๆ ค่ะ