การคบกัน เป็นแฟนกัน ไม่ใช่เรื่องผิดอะไรที่คนเราจะมีกระทบกระทั่งกันบ้าง มีปากเสียงกันบ้าง เพราะเราต่างก็มาจากครอบครัวและสภาพแวดล้อมที่ต่างกัน คนที่คบกันแล้วไม่เคยมีการโต้เถียงกันสักครั้งนี่สิแปลก เพราะชีวิตคู่คงดูอึดอัดพิลึก จากการที่ไม่มีการโพล่งออกมาบ้างว่าใครไม่พอใจจุดไหน อย่างไรบ้าง?
แต่จะให้ทะเลาะกันบ่อย ๆ เรื่องเล็กน้อยอะไรก็กลายเป็นประเด็นกันได้ มันก็ดูจะเป็นเรื่องบั่นทอนเกินไป คนเราต้องมีการปรับทัศนคติกันหน่อย เพื่อให้หลังการทะเลาะกัน ได้รักกันมากขึ้น
#1 การเพ่งเล็งว่าใครผิด บางทีก็ไร้ประโยชน์
อย่าเพิ่งหาความผิดว่าใครเป็นคนเริ่มก่อน มีโอกาสพูด ก็พูดออกไปได้เลยว่าอึดอัดใจอะไรบ้าง การมัวแต่หาคนผิดในเบื้องต้นไม่ช่วยอะไรเลย เสียเวลาเถียงกันไปมาแบบไม่รู้จักจบสิ้น
#2 เปิดโอกาสให้เขาได้พูดด้วย
โปรดให้ความเท่าเทียมกัน ถ้าเรามีสิทธิพูดได้ เขาก็ต้องได้รับสิทธิพูดด้วยเช่นกัน อย่าใจร้อน เอาแต่ที่เราสะดวกอยู่ฝ่ายเดียว ให้เขาได้พูดออกมาเท่าที่สบายใจและสะดวกที่สุดด้วย
#3 ถ้ารู้ดีว่าต่างคนต่างอารมณ์ร้อนใส่กันแน่นอน ควรแยกกันก่อน
ตอนอารมณ์ร้อน ถ้ารู้ดีว่าต่างคนต่างแรงใส่กันแน่นอน ควรแยกกันสักพัก ( ถ้าไม่มีใครยอมแยก เราก็เสียสละแยกออกไปก่อน และในทางเดียวกัน ถ้าเขาปลีกตัวออกไป ก็ปล่อยเขาไปก่อน อย่าเพิ่งตามจู้จี้ ) ถ้ารู้สึกว่าเราและเขาอารมณ์เย็นลงเมื่อไหร่ ค่อยจับเข่าคุยกันดี ๆ ไม่เข้าใจตรงไหน ค่อยพูดจากัน อย่าทำเป็นลืมไปเด็ดขาด มันจะเป็นเรื่องค้างคาสะสมกันไป
#4 อย่าขึ้นเสียงต่อกัน เมื่อแลกเปลี่ยนเหตุผลกันด้วยความใจเย็น
ถ้าต้องการให้อีกฝ่ายฟังเราพูดด้วยความใจเย็น เราก็อย่าขึ้นเสียงเพื่อกำราบเขา หรือพูดยั่วยุแทงใจดำกันด้วยการขุดคำร้าย ๆ มาตำหนิกัน เพราะนั่นก็จะกลายเป็นวนลูปไปทะเลาะกันอีกครั้งไม่รู้จักจบสิ้น ประเด็นเก่ายังไม่ทันเคลียร์ ก่อประเด็นใหม่มาซะงั้น
#5 อย่าบังคับให้อีกฝ่ายทำตามที่เราต้องการเดี๋ยวนั้น ตอนนั้น!
ไม่มีใครชอบการถูกบังคับ แม้ว่าคนที่สั่งให้ทำจะเป็นคนที่รักมากที่สุดก็ตาม เพราะฉะนั้น อย่าไปคาดคั้นว่าเขาต้องขอโทษเราเดี๋ยวนั้น หรือทำอะไรที่เราต้องการตอนนั้นเลย ปล่อยให้เขารู้สึกสบายใจก่อน ถ้าเรารักเราจริง เดี๋ยวเขาก็กลับมาทำตามใจเราเอง
#6 อย่าสัญญาหรือรับปากแบบส่งเดช
การรับปากแบบส่ง ๆ ไม่เต็มใจ ไม่ว่าจะเราเป็นคนทำเอง หรือเราให้แฟนเราทำก็ตาม ไม่ส่งผลดีต่อความสัมพันธ์สักเท่าไหร่ เพราะนั่นก็คือการบังคับใจกันอีกวิธีหนึ่งเช่นกัน ทำให้ความสัมพันธ์หลังจากนั้นเต็มไปด้วยความคาดหวัง รอคอยว่าจะทำตามคำพูดได้หรือไม่ ทางที่ดี ควรปล่อยให้เป็นไปตามสบาย อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด เขาและเราทำได้แค่ไหน ก็ตั้งใจทำไปเรื่อย ๆ ให้การกระทำเป็นตัวบอกที่ชัดเจนสุดดีกว่า
#7 สัมผัสกันให้มาก
ในขณะที่เขากำลังระบาย เราก็กอดเขา จับมือเขา เพื่อปลอบใจให้เขาเย็นลง อุ่นใจมากขึ้นที่มีเราใกล้ ๆ ในขณะเดียวกัน ถ้าเราอึดอัด ต้องการระบายให้แฟนฟัง ก็อย่าเขินอายที่จะกอดเขา ซบไหล่เขา อ่อนแอบ้างเพื่อให้เขารู้ว่า เราก็ต้องการให้เขาอยู่ใกล้ ๆ กันในวันที่มีปัญหากัน กลัวความสัมพันธ์จะแย่ลง การสัมผัสตัวกัน ไม่ว่าจะเป็นการกอด โอบไหล่ จับมือ คือสัญญาณบอกถึงกันว่า ต่อให้เราไม่เข้าใจกันหรือกำลังเผชิญปัญหาที่ยากเย็นอยู่ เราก็จะไม่ทิ้งกันนะ ฉันจะไม่ทิ้งเธอให้เผชิญปัญหาคนเดียวเด็ดขาดนะ
#8 พิสูจน์ให้เห็นว่าเราก็มีความตั้งใจทำตามที่เขาขอร้อง
ถ้าไม่มั่นใจจริง ๆ ว่าจะทำได้หรือไม่ในสิ่งที่เขาร้องขอ ไม่จำเป็นต้องรับปากหรือสัญญา แต่จงตั้งใจ " ทำ " ให้เขาเห็นว่าเราก็ไม่ละเลยในสิ่งที่เขาขอเลยนะ อย่าเพิ่งเรียกร้องว่าเขาจะต้องทำกลับมาด้วย เราก็ทำส่วนของเราไป สบาย ๆ สักวันเขาจะเห็นความดีของเรา และความดีของเรานั้น ก็จะสะท้อนให้เขาทำอะไรดี ๆ ตอบแทนเราเองแหละ ไม่ต้องเพ่งเล็งให้ปวดจิตกันหรอก
#9 อย่าปากหนักที่จะกล่าวคำขอบคุณและขอโทษกัน
่ต่อให้เราไม่ผิดอะไร เราก็พูดคำขอโทษได้ เพราะบางที สิ่งที่เราคิดว่าถูกต้อง ไม่ผิด ในมุมกลับ มันอาจเป็นสิ่งที่ทำให้อีกฝ่ายไม่สบายใจ ในขณะเดียวกัน ต่อให้เขาไม่ได้ทำอะไรที่เป็นสิ่งยิ่งใหญ่มากนัก ก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไรที่จะขอบคุณเขาหลังจบการถกเถียงกัน อย่างน้อยก็เป็นการขอบคุณเขาที่ยังไม่จากไปไหน แม้เราจะขัดแย้งกันในบางเรื่องบางมุมก็ตาม
แม้ความสัมพันธ์ที่มีแต่เสียงเงียบ จะเป็นความสัมพันธ์ที่อันตรายที่สุด เพราะไม่มีทางรู้เลยว่าอีกฝ่ายคิดอะไรอยู่ แต่ก็ใช่ว่าการทะเลาะกันบ่อย ๆ จะดีต่อความสัมพันธ์นะคะ อะไรที่หยุมหยิม เล็กน้อย ปล่อยผ่านไปบ้างก็ได้ อะไรที่ไม่ไหวจริง ๆ ค่อยจับเข่าคุยแบบเปิดอกกันตรง ๆ ไปเลย อย่าใช้ความเงียบมาคุยกัน อย่าขี้งอนบ่อยนักค่ะ ^^
