ตอนที่ 1
สวัสดีเพื่อนๆ ฉันชื่อ “อาย” ฉันอายุ17 ปี อยู่ชั้น ม.5 ในโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งในกรุงเทพ ชีวิตของชั้นก็เหมือนกับเด็กนักเรียนทั่วๆไปที่มี บ้าน โรงเรียน และที่เรียนพิเศษที่เปรียบเสมือนบ้านหลังที่สอง แต่ชั้นเป็นคนไม่ค่อยมีเพื่อนมากนักหรอก เพราะนิสัยที่ขี้อาย สมชื่อ บวกกับความไม่มีความมันใจของชั้น ทำให้ชั้นไม่มีเพื่อนมาก แต่ก็ไม่ใช่ว่าชั้นไม่มีเพื่อนเลยน่ะ ที่โรงเรียนชั้นมีเพื่อนอยู่คนหนึ่ง
เธอชื่อ “นุ่ม” นุ่มเป็นเด็กผู้หญิงร่างอวบ จนเกือบอ้วน แต่มันจะไม่ให้เพื่อนเรียกมันว่าอ้วนเด็ดขาด ให้เรียกว่า อวบระยะสุดท้ายก็พอ 555+ จริงๆนุ่ม ไม่ใช่เพื่อนที่สนิทกับชั้นถึงขนาดที่ว่าสามารถคุยได้ทุกเรื่อง แต่เราก็ไปไหนมาไหนด้วยกัน ไปกินข้าว ไปเรียนพิเศษ
แต่ชั้นก็ไม่สามารถเปิดใจและคุยกับนุ่มได้ทุกเรื่อง เพราะนุ่มเป็นคนที่เก็บความลับไม่เก่ง ชอบขี้เม้าท์ เรียกได้ว่า ถ้านุ่มรู้ โลกก็รู้ ยกตัวอย่างเช่น เหตุการณ์ที่ชั้นจะเล่าให้ฟังต่อไปนี้
ตอนนั้นอายุ 15 อยู่ ม.3 ของโรงเรียนเดิมนี่แหละ เอ้อ ลืมบอกไปว่าโรงเรียนของชั้น จะมีตั้งแต่ อนุบาลจนถึง ม.6 เลยน่ะ
แต่ชั้นไม่กล้า ชั้นเลยไปขอร้องให้นุ่ม ช่วยเอาจดหมายสารภาพรักของชั้น ไปให้พี่เค้าที
อาย --“นุ่ม คือ ชั้นมีอะไรจะบอกแกอ่ะ แต่แกห้ามเอาเรื่องนี้ไปบอกใครน่ะ ”
นุ่ม ---“เรื่องไรว่ะ”
อาย –“คือ ชั้นแอบชอบพี่ กั้ง ม.6 อะแกรรร เขิล” ตอนนั้นชั้นยอมรับเลยว่าชั้นเขิลจนหน้าแดง เล้ย
นุ่ม –“แหม๋ ดูสิ บิดจนตัวงอ หน้าก็แดงหมดล่ะ สงสัยชอบพี่เค้าแบบจริงจังแน่เลย ใช่ป่ะ”
ชั้นไม่ตอบ ก็ใครมันจะไปตอบล่ะ มัวแต่เขิลอยู่อ่ะ555+
นุ่ม “แล้วไปชอบพี่เค้าตั้งแต่ตอนไหน ทำไมแต่ก่อนไม่เห็นแกเล่าให้ฟังเลย ห๊ะ เดี๋ยวนี้หัดมีความลับกับเพื่อนหร่อ”
อาย –“เออๆๆ ชั้นขอโทด ที่ไม่ได้บอก ก็รอให้แน่ใจอยู่แล้วค่อยบอก ชั้นฝากแกเอาจดหมายบอกรักไปให้พี่เค้าหน่อยสิ ”
นุ่ม –“อีกแหละ ใช้ตูอีกแหละ ไม่เว้ย ชอบเองก็เอาไปให้เองดิว่ะ แล้วพี่เค้า เจ้าชู้ขนาดนี้ แกชอบได้ไงว่ะ ”
อาย –“โหห ช่วยเพื่อนแค่นี้ไม่ได้หร๋อ เดี๋ยวเลี้ยงไอศครี...”
นุ่ม –“ตกลง”
นุ่ม ตอบตกลงแบบรวดเร็ว ทั้งๆที่ยังพูดไม่จบประโยคเลย แต่เราก็ดีใจมาก เพื่อนเรานี่ ต้องเอาของกินมาล่อค่ะ ถึงยอม
แล้วหลังเลิกเรียนพวกเราก็มานั่งบน แสตนเพื่อรอพี่ กั้ง มาเล่นบาส แล้วพอได้จังหวะ นุ่มก็จะเอาจดหมายไปให้พี่ กั้ง
อาย – ไอ้นุ่มๆๆ พอจังหวะที่พี่เค้า พักกินน้ำ แล้วคนน้อยๆ แกก้รีบเอาจดหมายไปให้พี่เค้าเลยน่ะเว้ย เดี๋ยวชันจะไปรอที่ร้านขายเครปตรงโรงอาหารน่ะ
นุ่ม –เฮ้ย แล้วแกไม่ไปกับชั้นอ่ะ
อาย—เออ เอาน่า เดี๋ยวชั้นซื้อเครปไว้รอ เครมั้ย?
นุ่ม—เออ ก็ได้ว่ะ ขอแบบใหญ่ ใส่กล้วย ช็อคโก้ และเพิ่มนมข้นหวานพิเศษน่ะ
อาย— โอเคเพื่อนๆ ทำภารกิจให้สำเร็จไม่งั้น อด 55+
นุ่ม –รับแซ่บ
แล้วเราก็นั่งรอนุ่มที่ร้านเครป พร้อมกับกินเครปของเรา ส่วนเครปของนุ่งก็อยู่ในถุง นั่งรอมันสักพัก สิ่งที่ทำให้เราตกใจคือ พี่ กั้ง เดินมาพร้อมนุ่ม เข้ามาหาเรา เค้าเดินตรงๆมาเรื่อยๆ เข้ามาเรื่อยๆ ทุกอย่างเหมือนเป็นภาพสโลว์ ช้าๆๆ เหมือนภาพหนังจีน ที่พระเอกกำลังเดินมาหานางเอก อย่างช้าๆ ลมแผ่วมาแบ่ง เพื่อความอลังการ แล้วมีเพื่อนนางเอกตัวอ้วนๆเดินตามหลังอยู่55+
เราจากที่กินเครปอยู่ ก้อ้าปากค้าง เพราะอึ้ง แล้วทันใดนั้น เราก็ จามออกมาเสียงดัง “ฮัด ชิ้วว” พร้อมกับใบหน้าที่ร้อน และแดงก่ำ
Comments