ขึ้นชื่อว่าแฟน ใครก็อยากได้แฟนที่สวีทหวาน คอยเอาใจใส่ ตัวแทบจะติดกันตลอดเวลา เพราะทำให้ดูเป็นคนพิเศษ มีชีวิตชีวากว่าตอนเป็นโสด และน่าอิจฉาในสายตาคนอื่นที่มองมา แต่...ถ้าแฟนเราบังเอิญว่าเป็นคนที่ไม่เหมือนใคร หรือชนิด rare item ด้วยการกระทำที่ดูเหมือนจะไม่ใส่ใจเลยในแบบต่อไปนี้ ก็ไม่ได้แปลว่าไม่รักเราเลยนะ อย่าคิดมาก อาจไม่มีอะไรก็ได้
#1 ไม่ค่อยมีเวลาว่างบ่อยเหมือนคู่อื่น
ก่อนจะน้อยใจ ต้องพิจารณาเหตุผลกันไปค่ะ ถ้าเขาไม่ค่อยว่างเพราะติดงาน ติดภารกิจจำเป็น พอมีเวลาว่างเมื่อไหร่ก็จะมาหาเราเสมอ แบบนี้ค่อยน่าให้อภัยหน่อย แต่ถ้าเป็นประเภทยกเวลาให้งานไปตั้งมาก พอวันหยุดก็ไม่คิดจะมาเจอเราเลยแม้แต่เสี้ยวนาทีเดียว แบบนี้ต้องจับเข่าคุยกันแล้วค่ะว่า เราก็เหงาเป็นนะเธอ ใจคอจะไม่ติดต่อกับแฟนกันบ้างหรอ แค่คุยกันสักนาที กินข้าวด้วยกันไม่กี่นาที ก็ไม่ได้เรียกร้องอะไรมากเลย
#2 รักแม่มากกว่ารักเรา
เป็นเรื่องลำบากใจไม่น้อยหากให้เลือกว่าระหว่างแฟนกับแม่ คนที่อยู่ตรงกลางรักใครมากกว่ากัน? หากพิจารณาให้ดีก็คือ ไม่สามารถนำมาหักล้างกันได้ เพราะเป็นความรักคนละแบบ กับแฟนก็รักแบบคู่รัก กับแม่ก็รักเพราะเป็นผู้ให้กำเนิด เป็นผู้มีพระคุณเลี้ยงดูมา ถ้าเลือกจะมองแบบเปรียบเทียบกันก็ลำบากใจกว่าการว่าคนกลางทำหน้าที่แต่ละส่วนได้ดีหรือยัง?
ตั้งสติ มองทีละส่วน บทบาทของการเป็นแฟนที่ดีต้องควบคู่กับการเป็นลูกที่ดีด้วย หากเขากตัญญูต่อพ่อแม่ และก็ยังเป็นแฟนที่น่ารักสำหรับเราเสมอ เราขอให้ช่วยอะไร แฟนก็ช่วยได้เต็มที่ตลอด แบบนี้สิ ไม่มีเหตุผลอะไรเลยที่จะต้องน้อยใจ แต่หากเขาเลือกจะฟังแต่พ่อแม่เขาจนละเลยความรู้สึกเรา ไม่ปกป้องเรา ไม่ฟังเสียงเรา ก็สมควรแก่การน้อยใจ และควรหาโอกาสตกลงกันโดยด่วนว่าจะปรับตัวกันอย่างไรเพื่อให้ความรักอยู่รอดไปพร้อม ๆ กับความกตัญญู
#3 ติดเพื่อน รักงานสังสรรค์
มนุษย์เป็นสัตว์สังคม จึงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่บางคน ( เช่น แฟนเรา ) จะชอบไปปาร์ตี้ ชอบออกไปเตะบอลกับเพื่อน มากกว่าจะอยู่เฉย ๆ ในบ้าน บางทีแฟนเราก็แค่ไม่ชอบจะอยู่บ้านเฉย ๆ ชอบที่จะออกสังคมมากกว่า ก็ควรปล่อยให้เป็นไปตามความชอบของเขาไป แต่ถ้ารู้สึกว่ามันเริ่มกระทบกับหลายอย่าง เช่น มีวันหยุดประจำสัปดาห์ทั้งที กลับเลือกที่จะไปสังสรรค์กับเพื่อน ทำให้เวลาอยู่ด้วยกันน้อยลงไป, รายจ่ายก็เยอะอยู่แล้ว ยังจะออกไปสังสรรค์ตามใจชอบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น หรืออะไรก็ตามที่รู้สึกได้ว่า' เริ่มเดือดร้อน 'ควรคุยกันดี ๆ อธิบายเหตุผลและขอร้องกันอย่างใจเย็น ไม่จำเป็นต้องขอให้เลิกหมดเลยก็ได้ หาจุดกึ่งกลางระหว่างกัน เช่น ลดความถี่ลงมาหน่อย จากทุกวัน เป็นสัปดาห์ละครั้งพอ แค่นี้ได้ไหม? ไม่มากเกินไปเลยนะ
#4 มนุษยสัมพันธ์ดีเกินไป
อย่าเพิ่งโมโห ถ้าเจอแฟนแชทกับใครแบบขี้เล่นเกิน หรือมีคนมาหยอกเล่นกับแฟนแล้วแฟนเราก็เล่นกลับไป ถามกันดี ๆ อย่าเพิ่งขึ้นเสียง บางทีเขาก็แค่หยอกกัน ไม่มีอะไรเกินเลยก็ได้ ถ้าเรารู้สึกว่าไม่โอเค มันดูไม่ให้เกียรติเราไปหน่อย ก็ควรขอกันดี ๆ พูดตกลงกันดี ๆ ว่าเราไม่ชอบตรงไหน อยากให้ทำตรงไหนขอร้องกันในแบบที่มีเหตุผล และเป็นทางสะดวก ๆ ที่แฟนเราก็จะคล้อยตาม เต็มใจทำให้ได้ อย่าบีบบังคับกันเกินไป หรือถึงขั้นบุกจู่โจมไปถึงคนที่มาคุยกับแฟนเรา เดี๋ยวสถานการณ์จะพลิกกลับให้แฟนเราเตลิด หรือทำอะไรประชดเราให้เราเครียดกว่าเดิมได้
#5 ติดโซเชียล ติดเกมเกินไป
แฟนบางประเภท อุตส่าห์อยู่บ้าน ไม่ออกไปไหน ไม่สุงสิงใคร ก็ยังไม่วายโดนเข้าใจผิดว่าเป็นพวกละเลยแฟน ก็เพราะมัวแต่เล่นโซเชียล เล่นเกม! 555 ทางออกง่าย ๆ ก็เพียงแค่เล่นไปกับเขา หรือกุ๊กกิ๊กกันเวลาอื่นก็ได้ค่ะ บางทีแล้วเขาก็แค่เล่นเกมเพื่อผ่อนคลายอารมณ์แค่นั้น ไม่ได้แปลว่าเลือกเกมแล้วทิ้งแฟนซะหน่อย อย่าคิดมากไป เขาอาจคิดว่าก็มีแฟนอยู่ใกล้ ๆ ด้วยแล้ว ขอแค่เล่นเกมหน่อย จะเป็นอะไรไป อยู่คนเดียวไม่ได้ มันเหงา
#6 ตอบแต่คอมเมนต์คนอื่น แฟนไม่ตอบ!
แฟนอาจจะคิดว่า กับเรานั้นก็คุยกันบ่อยกว่าใครอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องตอบคอมเมนต์อะไรถี่เหมือนคนอื่น ๆ ที่เข้ามาคุยในเฟซบุ๊กก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรไป เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ อย่าเก็บเอามาใส่ใจเลยค่ะ ตราบใดที่เขายังสื่อสารกับเราในชีวิตประจำวันไม่ขาดตอน เราก็ไม่จำเป็นต้องคิดมาก
#7 จำวันครบรอบ/วันเกิดไม่ได้
จริงอยู่ที่ว่าวันสำคัญ เช่น วันเกิด, วันครบรอบที่คบกัน เป็นวันพิเศษที่ทำให้หัวใจพองโตไม่น้อย แต่... ก็ควรเผื่อใจ ทำความเข้าใจแฟนเราด้วยว่า ธรรมชาติของแฟนเรานั้นงานยุ่งหรือไม่? เป็นคนขี้ลืมรึเปล่า? บางทีแล้วการไม่คาดหวังอะไรเยอะ เราก็จะมีความสุขมากขึ้นเยอะเลยนะคะ แฟนเราจำไม่ได้ หรือเผลอลืมไปเลย ก็ไม่ได้แปลว่าเขาจะไม่รักเราซะหน่อย รักไม่รัก ดูการกระทำรวม ๆ ของเขาดีกว่าค่ะ อย่าดูแค่ไม่กี่วัน
การกระทำสำคัญกว่าคำพูดเสมอ รักไม่รัก ค่อย ๆ คิดทบทวนอย่างมีเหตุผล ค่อย ๆ ปรับความเข้าใจกันนะคะ บางทีอาจไม่มีอะไรก็ได้ เราแค่คิดมากไปเอง ^^
