แน่นอนว่าเป็นเด็กมอปลาย มันก็จะหลงๆ งงๆ หน่อย ซึ่งเธอก็ไม่จำเป็นต้องเข้มแข็ง สตรองกับชีวิต ต้องอยู่คนเดียวให้ได้ขนาดนั้นหรอกค่ะ หา ' คนนำทาง ' ไว้ดีกว่า คนที่เราเคารพ ปรึกษาปัญหาต่างๆ ทั้งเรื่องเรียนและเรื่องส่วนตัวได้ จะเป็นคุณครู ครูแนะแนว ที่ปรึกษา ติวเตอร์ที่สอนพิเศษให้ หรือแม้แต่คุณพ่อคุณแม่ก็ได้ จำไว้ว่าเธอยังอายุน้อย ยังไม่สามารถตัดสินใจอะไรได้เต็มที่ ยังไงสองหัวก็ดีกว่าหัวเดียวค่ะ นึกภาพเธอกำลังเคว้ง หันมาไม่เจอใคร มันเศร้านะ T^T

ถ้าเธอหาเจอแล้ว ก็รักษาความสัมพันธ์กับพวกท่านไว้ให้ดี เพราะผู้ใหญ่น่ะ ถ้าเขาเห็นเราเป็นลูกเป็นหลานแล้ว เขาก็จะคอยช่วยเหลือเราไปเรื่อยๆ ไปจนถึงวัยมหาลัย วัยทำงานนั่นแหละค่ะ ลองรับฟังความเห็นท่านดู อย่าเพิ่งเบือนหน้าหนี เชื่อเถอะว่าเธอจะได้มุมมองดีๆ จากคนที่ผ่านโลกมานานกว่าได้ อย่างคาดไม่ถึงเลยทีเดียว

บางที แม้จะมีอาจารย์หรือที่บ้านคอยปรึกษาแล้ว แต่บางปัญหาเราก็ไม่กล้าบอกผู้ใหญ่หรอก ใช่ไหมล่ะ? เราก็อยากจะคุยกับคนอายุเท่ากันมากกว่า ดังนั้นสาวๆ ก็ควรจะหา ' เพื่อนสนิท ' ไว้อย่างน้อยสักคน คนที่เคมีเข้ากับเรา ทัศนคติไปในทางเดียวกัน ( ไม่จำเป็นต้องเป็นเพื่อนร่วมชั้นก็ได้ แต่ถ้าได้ก็ดี ) ไว้คอยช่วยกันเรียน ทำกิจกรรมต่างๆ ปรึกษาเรื่องต่างๆ

ข้อดีคือพอมีเพื่อน เราจะมีแรงกระตุ้นในการเรียนมากขึ้น ขี้เกียจน้อยลง ( แต่ก็หาเพื่อนที่เป็นเด็กเรียนนิดนึงนะ ไม่ใช่คบเด็กเกเร แบบนั้นไม่โอเค! ) ด้วยวิธีนี้ ทั้งเธอและเพื่อนจะช่วยกันผลักดันไปจนถึงวันเรียนจบมัธยมได้สบาย คล่องตัวกว่าคนที่ใช้ชีวิตในโรงเรียนเพียงคนเดียวแน่นอน รักษามิตรภาพนี้ไว้ ไม่แน่อาจได้ไปช่วยกันต่อในมหาลัยที่หมายตาไว้ก็ได้น้า ^^  

บอกเลยว่าการศึกษาในเมืองไทยสมัยนี้ การแข่งขันมันสูง! เมื่อก่อนแค่เก่งภาษาอังกฤษหน่อย ก็ได้เปรียบกว่าคนค่อนประเทศแล้ว แต่สมัยนี้ เด็กๆ ได้รับการศึกษาที่ดีขึ้น พ่อแม่มีกำลังส่งมากขึ้น หลายคนได้เรียนภาษาที่ 3 ที่ 4 ตั้งแต่ชั้นประถม ยังไม่นับคนที่จบโรงเรียนสองภาษา หรือนานาชาติที่ได้ภาษาอังกฤษแน่นอนอยู่แล้ว และคนเหล่านี้แหละ จะเป็นคู่แข่งของเธอในการสอบเข้ามหาลัยในอีก 3 ปีข้างหน้า

ดังนั้นถ้าเธอเป็นคนหนึ่งที่เรียนโรงเรียนหลักสูตรธรรมดา เราแนะนำให้เรียนภาษาที่ 3 ไว้จะดีกว่าค่ะ เลือกภาษาที่ตัวเองสนใจ หรือถ้าจะให้ตอบโจทย์ตลาดงานโดยเฉพาะ ก็เป็นภาษาจีน-ญี่ปุ่น-เกาหลี ถึงเป็นเด็กศิลป์-ภาษา อยู่แล้ว ก็ใช่ว่าจะหยุดพัฒนาตัวเองได้ ลองไปเรียนคอร์สอะไรที่อยากทำ หรือวิชาที่โรงเรียนไม่สอน เช่น สอนเต้น สอนการแสดง เท่านี้เวลายื่นพอร์ตเข้ามหาลัย เธอก็จะดูมีภาษีกว่าคนอื่นแน่ๆ

เพิ่งมอปลายเอง อย่าเพิ่งเหนื่อยน้า! อย่าทำตัวเอื่อยๆ เฉื่อยๆ ค่ะซิส ถ้าจิตใจห่อเหี่ยวตั้งแต่แรก มันจะส่งผลผ่านสุขภาพกายไปด้วย สมองก็จะช้าๆ ไม่สั่งการ ทำให้เรียนได้ไม่ดีเท่าที่ควร คือไม่จำเป็นต้องได้ 4.00 ทุกวิชา แต่จะเรียนไปวันๆ เดินเหมือนคนหมดแรง ผ่านก็ดีตกก็ช่างมัน เราว่าไม่น่าจะดีกับอนาคตข้างหน้าเท่าไหร่

ไม่ต้องเป็นนักกีฬาโรงเรียน ไม่ต้องไปวิ่ง 10 กิโลทุกวัน แค่ไปออกกำลังกายบ้าง! อย่างน้อย 3-5 ครั้งต่อสัปดาห์ จะเต้นตามคลิปอยู่ที่บ้าน พาหมาไปเดินเล่น หรือแค่เดินรอบสนามฟุตบอล เผาผลาญไขมันก็ได้ ไม่เสียเงิน แถมได้หุ่นและสุขภาพที่ดี เมื่อสมองปลอดโปร่ง เธอก็จะมีสมาธิกับการเรียนมากขึ้นค่ะ

ถึงยังเด็ก ร่างกายยังเผาผลาญดี ก็ใช่ว่าจะกินอะไรก็ได้นะคะซิส เข้าใจว่าวัยรุ่นก็อยากกินบิงซู ไก่ทอด ไอติมอร่อยๆ เป็นกำลังใจในการเรียนแหละ แต่ก็อย่ากินเยอะเกินไป จะเป็นผลเสียมากกว่าดี โรคอ้วน เจ็บเข่า ไขมันพอกพูนจะมาเยือน! พยายามเลือกอาหารที่มีประโยชน์ ไม่ว่าจะซื้อจากโรงอาหาร หรือห่อมากินเอง

พยายามเลือกที่ไม่มัน ไม่ทอด ไม่มีรสจัดจนเกินไป กินผักผลไม้ และดื่มน้ำเปล่าสะอาดเยอะๆ วัยรุ่นเป็นวัยที่กำลังต้องการสารอาหาร กินไปเลยค่ะ ไม่ต้องห่วงปริมาณมาก แค่เลือกสิ่งที่ ' ดี ' กับเราก็พอ นอกจากสมองจะโล่งขึ้น หุ่นดีขึ้น สุขภาพร่างกายและผิวของเธอก็จะดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เชื่อเรา!

ถึงจะเพิ่งเรียนม.4 แต่เราว่าก็ไม่เร็วเกินไป กับการมองหาคณะ-มหาลัย และอาชีพในฝันของเธอนะคะ ในชีวิตมัธยมปลายเธอจะเจออะไรอีกมาก ทั้งการเรียนที่หนักอึ้ง, แอบชอบรุ่นพี่ รุ่นน้อง, มิตรภาพระหว่างแก๊งเพื่อน, กิจกรรมชมรมหลังเลิกเรียน นู่นนี่นั่น ไม่ค่อยมีเวลาหรอก ดังนั้นเธอควรเริ่มมองทางของตัวเองไว้เลย ว่า ' จะไปทางไหน ' อยากเข้าคณะอะไร เพื่อจะได้เตรียมตัวแต่เนิ่นๆ ไม่ต้องไปลนตอนอยู่ม.6 แล้ว ถ้าเพิ่งรู้ตัวว่าอยากเข้าคณะยอดฮิต คะแนนสอบเข้าสูงลิ่ว มันจะไม่ทันการเอา!

จำไว้ว่า การเลือกคณะและมหาลัย จะเป็นตัวกำหนดอนาคตส่วนหนึ่งของเธอไปทั้งชีวิต ( ก็มีเยอะที่ทำงานคนละสายกับที่เรียน แต่ประวัติการศึกษาก็ลบไม่ได้ไปทั้งชีวิตอยู่ดี ) ตัดสินใจให้ดี อย่าเลือกไปส่งๆ เธอจะมานั่งเสียใจทีหลัง ว่าทำไมไม่คิดให้ดีกว่านี้ เป็นไปได้ก็คิดต่อไปเลย ว่าจะทำงานอะไร เส้นทางชีวิตของเธอจะได้ชัดเจนขึ้น เมื่อเธอมีเป้าหมาย เธอก็จะใช้ชีวิตได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นค่ะ

สำหรับสาวๆ ที่หมายตาคณะฮิตๆ อัตราการแข่งขันสูง คนสอบเยอะ ที่เน้นพอร์ตโฟลิโอ หรือการพรีเซนต์แนะนำตัวเองในตอนสัมภาษณ์ การทำกิจกรรมพิเศษนอกหลักสูตร จะทำให้เธอเหนือกว่าคู่แข่งคนอื่นๆ อย่างมาก! เพราะนั่นหมายถึงว่า เธอไม่ได้ตั้งหน้าตั้งตาเรียนอย่างเดียว แต่ออกไปใช้ชีวิต ไปช่วยเหลือสังคมด้วย ทำให้เธอไม่ดูเป็นแค่ ' นักเรียน ' เท่านั้น แต่เป็น ' มนุษย์ ' ที่มีคุณค่าค่ะ

งานกิจกรรมเหล่านี้จะเป็นอะไรก็ได้ เช่น อาสาสมัคร ค่ายอาสา ออกไปสอนน้องตามชนบท ปลูกป่า รวมกลุ่มไปดูแลเด็กกำพร้าไร้ญาติ สัตว์เลี้ยงจรจัด ผู้สูงอายุในบ้านพักคนชรา เป็นต้น หรือถ้าไม่สะดวกไปข้างนอกจริงๆ แค่สมัครชมรมกิจกรรมต่างๆ ก็ได้ เช่น ชมรมภาษา เชียร์ลีดเดอร์ ประกวดแสดงความสามารถในโรงเรียน หรือถ้ามีอีเวนต์วันสำคัญ เช่น วันพ่อ วันแม่ ก็อาสาไปเป็นพิธีกร ช่วยเตรียมงาน นอกจากเขียนลงพอร์ตได้แล้ว เธอยังได้ประสบการณ์ดีๆ ตอบแทนอีกด้วย คอนเฟิร์ม!

------------------------------
จะ Survive ในชีวิตมอปลายแบบสวยๆ ไม่ยากอย่างที่คิดน้า แค่ทำตาม 7 ข้อด้านบน หลักๆ ก็ไม่มีอะไรมาก นอกจากทำร่างกายและจิตใจให้แข็งแรง มีเพื่อนกับผู้ใหญ่ที่คอยอยู่เคียงข้าง กับเตรียมวางแผนไว้ให้อนาคต! วัยมัธยมก็เหมือนวัยอื่นๆ ที่มีทั้งเรื่องดีและร้าย แต่วัยรุ่นอย่างเรายังฮอร์โมนพลุ่งพล่าน ในบางสถานการณ์อาจไม่รู้จะรับมือยังไง ก็ขอให้ตั้งสติ ปรึกษาคนอื่นเยอะๆ อย่าใจร้อน ขยัน ตั้งใจเรียนอย่างสม่ำเสมอ เท่านี้ก็จบม.6 ไปได้แบบสวยๆ แน่นอน (☆▽☆)

สำหรับวันนี้ก็คงต้องขอลาไปก่อน หวังว่าสาวๆ จะมีความสุขกับชีวิตไฮสคูลน้า เพราะมอปลายมีครั้งเดียว ต้องใช้ให้คุ้มค่า ^__^ บ๊ายบายค่า
------------------------------