เค้าว่าไปทะเลไม่หนีร้อนก็หนีรัก แล้วถ้าขึ้นดอยล่ะ จะหนีอะไร ?!!? งานนี้ไม่มีหนีแน่นอนเพียงแต่ขอมาใช้ชีวิตแบบช้าๆ Slow Life ชาร์ทแบตให้เต็มที่พร้อมผจญภัยในเมืองที่แสนวุ่นวายต่อไป
เราจึงเข้า Google เพื่อหาสถานที่แสนชิลเพื่อใช้การพักผ่อน หาข้อมูลสักพัก ก็เก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋ามุ่งหน้าสู่เชียงรายโดยเร็ว ทางขึ้นไม่ซับซ้อนแต่ก็แอบเมาโค้งอยู่นิดหน่อย ช่วงที่ไปไม่ใช่ช่วงเทศกาลรถราจึงไม่ค่อยแน่นขนัดเท่าไหร่
นั่งเมาโค้งอยู่สักพัก ก็เห็นหมู่บ้านชาวเขาอยู่ไกลๆ ตอนนี้หน้าต่างรถถูกเปิดลงหมด เพราะเตรียมรับโอโซนอย่างเต็มที่ และแล้วเราก็มาถึงดอยแม่สลอง ( หมู่บ้านสันติคีรี ) ซึ่งอยู่ในอำเภอเเม่จัน จังหวัดเชียงราย ตอนเหนือของประเทศไทยนั่นเองประชากรที่อาศัยส่วนใหญ่เป็นชาวจีนฮ่อ ที่ประกอบอาชีพปลูกไร่ชาอูหลง มีวิถีชีวิตเเบบพอเพียง ถึงแม้จะร้อนแต่ก็ยิ้มออกเพราะเจอวิวขโมยซีนไปหมด แถมด้วยผู้คนที่ยิ้มแย้มและเป็นกันเอง บอกเลยว่าที่นี่จะทำให้คุณหลงรักแล้วอยากกลับไปอีกเเน่นอน
เเสงเเรกบนดอยเเม่สลองจากที่พักที่สามารถมองเห็นวิวได้ทั้งภูเขาเเละไร่ชา
เเหม ฟินสุดๆ เลย พระอาทิตย์ขึ้้นทักทายเราตั้งเเต่ตี 5 อาจเป็นเพราะเป็นช่วงหน้าร้อน จึงสว่างเร็วกว่าปกติมาก
Breakfast สไตล์จีนยูนนาน นั่นก็คือผัดหมี่จีนยูนนาน
โอวว มันช่างเยอะดีจริงๆ เพราะเวลาปกติที่เคยพักโรงเเรมทั่วๆ ไป อาหารเช้าที่เคยเจอก็คงหนีไม่พ้นขนมปัง ไข่ดาว ชา กาแฟ น้ำส้ม เเต่ที่นี่ดีเด็ดไม่เหมือนใครจัดมาแบบเต็มๆ อิ่มท้องเลย
สายๆ พออิ่มท้อง เราก็ต้องเดินย่อยกันนิดหนึ่ง สถานที่เดินย่อยของเราคงหนีไม่พ้น การเดินดูวิถีชีวิตเเบบเรียบง่ายของผู้คนในละเเวกนั้น
เมืองที่ไร้ซึ่งเทคโนโลยี ไร้ซึ่งสังคมก้มหน้า
ที่เราเห็นได้บ่อยในเมืองอันเเสนวุ่นวาย
เเละเเล้วเราก็เดินทางมาถึง
ไร่ชา 101 ซึ่งเป็นไร่ชาที่ถือว่า เป็น Signature เด็ดของดอยเเม่สลอง
ซึ่งช่วงหน้าร้อนแบบนี้ ทำให้เราไม่ได้เห็นการเก็บเกี่ยวใบชาของคนงานในไร่เเบบในหนังเลย ว๊าา จึงได้แต่เดินท้าสายลมเเสงแดดออกไปถ่ายรูปสวยๆ กับใบชาแบบเหงือไหลเป็นทาง เพราะอากาศไม่ค่อยเป็นใจเท่าไหร่
ดูไร่ชาแบบเต็มที่มาเเล้ว เดินเข้าร่มมาจิบชาพร้อมผ่อนคลายกันดีกว่า ส่วนใหญ่ไร่ชาบนดอยเเม่สลอง ก็จะเปิดให้นักท่องเที่ยวเข้ามาถ่ายรูปกับไร่ชา เเถมด้วยการชิมชาฟรี ใครชอบกลิ่นไหน รสชาติไหน สามารถซื้อกลับไปฟินต่อที่บ้านได้เลยชาที่นี่เค้ามีให้เลือกเยอะมาก ๆ ๆ ถ้าให้ชิมหมดไม่ไหวเเน่ๆ เราจึงขอเลือกชิมเป็น
" อูหลงเก๊กฮวย "
ได้กลิ่นหอมมาเเต่ไกล พอชิมเเล้วมีรสชาติของเก๊กฮวยบางๆ งานนี้เสร็จแล้ว ซื้อเก๊กฮวยกลับบ้านแบบไม่มีเงื่อนไข
เสียดายที่เรามีเวลาน้อย การท่องเที่ยวของเราครั้งนี้จึงเป็นทริปสั้นๆ ที่
ได้พลังชีวิตกลับไปเเบบเต็มเปี่ยม
สำหรับใครที่หลงไหลในรสชาติของชา ที่นี่ถือเป็นสวรรค์บนดินของนักชิมชาตัวยง นอกจากจะได้ชิมเเบบไร้ขีดจำกัดเเล้ว การได้มาเที่ยวในที่สงบๆ
ได้ใช้ชีวิตช้าๆ ไม่เร่งรีบ ไม่รีบร้อน ก็ถือเป็นเรื่องราวดีๆ อีกเรื่องหนึ่งในชีวิต
เลยล่ะ
