7 นิสัยของเพื่อนที่ควรอยู่ห่างๆ อย่าเสียดายเวลาที่เคยคบกันมานานเลย
ระยะเวลาบ่งบอกไม่ได้จริงๆ ว่าคนนั้นคือเพื่อนแท้ ต้องวัดใจกันมากกว่านี้
เผยแพร่: 16 มิ.ย. 2559 09:00 น.
Views: 9,282
รหัสบทความ: 9984
" เพื่อน "เป็นความสัมพันธ์พิเศษอย่างหนึ่ง ที่คนเราควรมีอย่างน้อยสักคนหรือสักตัวไว้ทำให้รู้สึกว่าเราไม่ได้โดดเดี่ยวลำพังบนโลกนี้ ต้องมีคู่คิด คู่ปรับทุกข์ เพื่อให้เรื่องบางเรื่องมันผ่านพ้นไปได้ และถ้าจะเจาะลึกไปถึงคำว่า" เพื่อนแท้ "อีกนั้น แต่ละคนก็นิยามแตกต่างกันไป แล้วแต่ประสบการณ์ที่เคยเจอและความพึงพอใจส่วนตัว
แต่ถ้าจะวัดกันที่ระยะเวลา พี่อาร์ตขอบอกไว้เลยว่ามันเป็นมาตรฐานที่ใช้ไม่ได้เสมอไป เพราะบางคนคบกันมาสิบปีสุดท้ายก็หลอกลวงคดโกงกันสารพัดได้ลงคอ หรือถ้าจะยึดเอาที่เขาว่ากันว่า"เพื่อนสมัยมัธยมรู้ใจที่สุด"มันก็ไม่จริงเสมอไปอีก เพราะประสบการณ์แต่ละคนไม่เหมือนกัน บางคนที่เคยเจอแต่เพื่อนแย่ๆ สมัยมัธยม เขาอาจไม่อินในจุดนี้ก็ได้
ไม่ว่านิยามคำว่า" เพื่อนแท้ "ของคุณจะวัดด้วยอะไรก็ตาม แต่ที่แน่ๆ ถ้าเพื่อนคนนั้นมีลักษณะต่อไปนี้ รู้จักกันไว้ห่างๆ ก็พอ อย่าเทใจอะไรมาก อย่าเสียดายเวลาที่คบ อย่าซื้อใจเพื่อหวังว่าเขาจะให้ใจเรากลับมาอีก เพราะเขายังไม่เห็นใจเราในฐานะเพื่อนมนุษย์ด้วยกันเลยหมายเหตุ- บทความนี้ไม่อนุญาตให้นำไปคัดลอกลงเว็บไซต์อื่น หากต้องการเผยแพร่ อนุญาตให้กดแชร์จากโพสต์นี้ออกไปนะคะ- บทความนี้ไม่ต้องการให้มองโลกในแง่ร้าย หวาดระแวงคนอื่นเรื่อยไป แต่เจตนาก็เพื่อต้องการมองโลกให้เป็นกลาง มองตามความจริง เตือนสติตัวเองว่าอย่ารักคนอื่นมากไปจนลืมรักตัวเองค่ะ : )
#1 เพื่อนประเภทเห็นปมด้อยเราเป็นเรื่องสนุก
การรู้จักกันมานาน บางทีก็ควรมีความเกรงใจกันบ้าง รู้จักวิธีการเข้าหาที่สร้างสรรค์มากกว่าการพูดแต่ปมด้อยคนอื่นบ้าง ถ้าเพื่อนคนนั้นเป็นคนที่เจอกันทีไรก็ทักด้วยปมด้อยเรา (เช่น อีอ้วน อีเตี้ย อีดำ เอาเราไปเปรียบเทียบกับบุคคลที่ตลกๆ ฯลฯ) หรือแกล้งแหย่เราผ่านการกระทำ แล้วเห็นว่าเป็นเรื่องเล่นๆ เสมอ เตือนไปก็ยังมาตำหนิเรากลับว่าเพื่อนกันประสาอะไรแหย่ไม่ได้ แล้วก็แกล้งต่อไปเพราะคิดว่าเราเป็นเพื่อนก็ต้องทนได้ คนแบบนี้อยู่กันให้ไกลดีกว่า แค่จะทำให้เท่าเทียมกันในฐานะคนเหมือนกันยังไม่ได้เลย ยิ่งคบไป ยิ่งรู้จักกันไป บั่นทอนจิตใจเราเปล่าๆ
#2 เพื่อนที่เห็นเรื่องนินทาเป็นเรื่องสนุกปาก ลามปาม เม้าท์ทุกคนได้หมดไม่กลัวใคร
นิสัยขี้เม้าท์เป็นนิสัยทั่วๆ ไปที่ผู้หญิงเราทุกคนก็มี บางคนก็น้อยพอรู้ว่าอะไรควรพูดไม่ควรพูด แต่บางคนที่ใครเดินผ่านก็เอาเป็นประเด็นได้หมด สนิทไม่สนิท รู้จักไม่รู้จักขอให้ได้เม้าท์ หรือแม้กระทั่งเพื่อนในวงคนใดคนหนึ่งเพิ่งเดินลับตาไปก็เอามาเม้าท์ ขอให้อยู่ห่างเพื่อนแบบนี้อีกเช่นกัน เพราะเราก็เห็นกับตามาเยอะแล้วว่าใครต่อใครก็กลายเป็นเรื่องสนุกปากของคุณเธอได้ทั้งนั้น สักวันหนึ่งที่เราทำพลาด เราก็อาจเป็นประเด็นเยอะแยะได้ โดนเติมไปกี่เรื่องไม่รู้จากเรื่องจริงเพื่อนที่จะพาเราเสียหายแบบนี้ รู้จักกันได้ คุยกันได้ แต่อยู่ให้ไกลกันเข้าไว้ และพยายามไม่ให้เขาเข้าใกล้ความเป็นส่วนตัวเราจะดีที่สุด
#3 เพื่อนที่ใช้เราอย่างเบ๊ แต่พอเราขอความช่วยเหลือบ้างกลับบอกปัด หาเรื่องโน่นนี่มาอ้าง
จะทนอยู่เป็นคนรับใช้กันไปทำไม? เรามีค่ามากกว่านั้น ควรได้รับพลังดีๆ เพื่อสร้างเสริมความมั่นใจดีๆ สุขภาพจิตที่ดีไปนานๆ เดินเชิดออกมาเถอะกับเพื่อนกาฝากที่คอยหาผลประโยชน์จากเรา แบมือขอคนอื่นเป็นแต่ให้ใครไม่เป็น
#4 เพื่อนที่เห็นความลับเราเป็นเรื่องสนุก
ในจุดนี้สังเกตกันได้ยากมาก เพราะผู้บาดเจ็บจากอาการโดนหักหลังส่วนใหญ่มักมาจากเพื่อนระดับที่สนิทกัน ไว้ใจมากๆ ถึงขั้นกุมความลับเราได้ กว่าจะรู้ตัวว่าความลับมันไปไหนต่อไหนก็ไกลเกินกู้ทันแล้ว เมื่อใดก็ตามที่เจอเพื่อนประเภท" รู้แล้วเหยียบไว้กระจาย "ควรเคลียร์กันให้รู้เรื่อง แล้วอยู่ห่างๆ กันซะ ขนาดความไว้ใจเราที่มีค่ามากที่สุด ยังถูกมองเป็นเรื่องไม่มีค่า เราก็ไม่ควรให้คุณค่าอะไรกับเขาอีก
#5 เพื่อนที่ชอบดูถูกเรา มากกว่ารับฟังความคิดเห็นหรือบอกกล่าวกันดีๆ
โดยเฉพาะเรื่องรสนิยม ซึ่งกลั่นกรองมาจากความชอบส่วนตัวและภูมิหลังที่ไม่เหมือนกัน เช่น การแต่งตัว, การเลือกคู่, รสนิยมทางเพศ มันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วที่จะบังคับกันให้มาเหมือนกันให้ได้ดั่งใจไปหมด ถ้าเราเจอเพื่อนประเภทชอบเอาสิ่งที่เราเป็น สิ่งที่เรามี ไปล้อเลียนเป็นเรื่องตลก หรือส่อเสียดในทางไม่สร้างสรรค์ ไม่เคารพตัวเราเลย อย่าไปให้ราคากับเพื่อนแบบนี้เลย ตัวตนเรามีค่าเกินกว่าจะอยู่กับคนที่รับไม่ได้ เปิดใจรับฟังและแลกเปลี่ยนความเห็นกันดีๆ ไม่ได้ เราไปอยู่กับคนที่ไม่รังเกียจเดียดฉันท์เราจะดีกว่า สบายใจกว่า
#6 เพื่อนประเภทเก่งแต่ประจาน แต่ไม่กล้าพูดกันตรงๆ
ไม่ว่าจะแค่ล้อกันเล่นแบบแซวให้คนอื่นมาล้อตาม หรือเป็นการประจานในเชิงเสียหาย เมื่อเกิดเรื่องที่ไม่ลงรอยกันบางอย่าง หรือเอาไปเม้าท์ปากต่อปากกับคนนั้นคนนี้เพื่อดิสเครดิตเราให้อับอาย คนแบบนี้น่ากลัวเกินไปที่จะกลับมาคบกันเป็นเพื่อนได้ เพราะแค่เดินมาคุยกันตรงๆ สองต่อสองยังไม่กล้าวัดใจกันเลย ต้องอาศัยคนหมู่มากถึงจะกล้าพอ เราจะอยู่ให้เขาทำเราอับอายต่อไปอีกทำไม เดินออกมาเชิดๆ สิ อย่าหันหลังกลับไป
#7 เพื่อนที่พาเราเสื่อมเสีย เข้าทางอบายมุขมากกว่าทางสร้างสรรค์
คำว่าเพื่อน บางคนอาจนิยามว่าคือคนที่สามารถอยู่กับเราได้ทุกที่ ทำเรื่องผิดให้กลายเป็นเรื่องไม่ผิดไม่อายได้ แต่ก็อย่าลืมเช่นกันว่าเพื่อนก็เป็นตัวกำหนดทิศทางอนาคตเราได้เช่นกันอย่างคำพังเพยที่เขาบอกไว้ว่า" คบคนพาล พาลไปหาผิด คบบัณฑิต บัณฑิตพาไปหาผล "ถ้าเราคบแต่เพื่อนที่ชวนกันทำเรื่องเสี่ยงๆ ไม่ว่าจะผิดศีลธรรมหรือผิดกฎหมาย เราก็จะเติบโตในทางที่เสื่อม ไม่รู้จักแยกแยะได้ว่าอะไรดีอะไรชั่ว เพราะทำชั่วจนหาความดีไม่เจอรักเพื่อนได้แต่อย่าลืมรักตัวเองใครที่พฤติกรรมเสี่ยงๆ ห่ามๆ อาจพาเราซวยได้ เราอยู่ห่างๆ กันดีกว่า ...ถ้าความจริงใจมันมาจากคนที่ไม่เคยทำอะไรบริสุทธิ์ใจ หรือทำอะไรที่ถูกต้องเหมาะสม ก็ไม่ต่างอะไรกับการที่เรามองหาสัจจะในหมู่โจรนั่นแหละ
ถ้าสุดท้ายแล้วยังหาเพื่อนแท้ไม่ได้สักคน การถอยออกมาตั้งสติ รักตัวเองเสียก่อนมันก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไรนะคะ อาจมีบ้างที่เหงาเป็นระยะ แต่ถ้าเชื่อมั่นในคุณค่าตัวเอง สักวันเพื่อนดีๆ ก็จะมีเองค่ะ มันเป็นไปตามกฎแรงดึงดูดนั่นแหละ เราทำตัวแบบไหน ก็จะได้เพื่อนแบบนั้นคอยส่งเสริมเกื้อหนุนกันไงล่ะ :D
