เรามักจะเคยได้ยินกันมาบ้างว่า" ผู้ไม่รู้ ย่อมเป็นผู้ไม่ผิด "มันก็โอเคอยู่หรอกกับสิ่งที่เราไม่รู้จริงๆ แล้วไปปล่อยไก่ตัวโต แต่ถ้าจะใช้คำนี้กับทุกสถานการณ์ หรืออ้างว่า" รู้เท่าไม่ถึงการณ์ "เมื่อทำอะไรพลาดมา จะตั้งใจหรือไม่ได้ตั้งใจก็ตามแต่ มันไม่โอเคเลยนะคะสำหรับการโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว

แล้วจะให้ทำยังไงล่ะ?มาฝึกต่อกรกับสถานการณ์ต่างๆ ที่ไม่จำเป็นต้องใช้คำว่า" หนูไม่รู้ "แค่คำเดียว

หมายเหตุ : บทความนี้ไม่อนุญาตให้นำไปคัดลอกหรือตัดต่อลงเว็บไซต์อื่นนะคะ อนุญาตแค่เพียงการแชร์และไลค์จากโพสต์นี้ออกไปเท่านั้นค่ะ :)

#1 ยอมรับจริงๆ ว่าเราไม่รู้ และควรจะเรียนรู้


รูปภาพ:http://au.reachout.com/-/media/images/articles-2/boy-and-girl-in-lecture-at-uni.jpg?w=300

อย่าตีเนียนในการปล่อยไก่ตัวโตด้วยการเถียงทั้งๆ ที่ไม่รู้นั่นแหละ หรือก็ปล่อยตัวเองไม่รู้ไม่ชี้ต่อไปอย่างงั้น สิ่งที่เราควรจะทำก็คือ การขออภัยในความผิดพลาด เพื่อเป็นการยอมรับตัวเองว่าเราผิดจริงๆ สมควรที่จะได้เรียนรู้อะไรเพิ่มเติมใหม่ และถ้าเป็นไปได้ ควรขอโอกาสให้ผู้ใหญ่หรือผู้ที่รู้กว่าเรา เมตตาให้ความรู้เราด้วย เราจะได้ทั้งความรู้และความเอ็นดูจากคนอื่นๆ เชียว ... เห็นมั้ยล่ะว่า มันดีกว่าการเถียงข้างๆ คูๆ ตั้งเยอะ

#2 อย่าทำตัวเองเป็นน้ำเต็มแก้ว


รูปภาพ:https://memecrunch.com/meme/AHPOV/i-have-no-idea/image.jpg?w=479&c=1

ก่อนจะตอบโต้ใครไป วางใจลงให้เย็น รับฟังที่เขาพูดวิจารณ์ก่อนว่าเราผิดจริงหรือไม่? พลาดตรงไหน? ควรทำอย่างไร? อย่าปิดกั้นตัวเองจากความรู้ด้วยการทำตัวเป็นน้ำเต็มแก้ว ไม่รับรู้ ไม่รับฟังอะไรจากใครทั้งนั้น คิดว่าตัวเองนี่แหละแน่สุด

#3 พยายามพิสูจน์ตัวเองว่ามีการพัฒนาตัวเองแล้ว

รูปภาพ:http://cdn2.gurl.com/wp-content/uploads/2016/01/so-confused-new-girl.gif

อะไรที่ไม่รู้ ก็รู้ให้ได้ รู้ให้จริง ยิ่งเข้าสู่การฝึกงานหรือสังคมการทำงาน ถ้าเราไม่รู้จริง ไม่พัฒนาตนเองอะไรเลย ตอบแต่คำว่าหนูไม่รู้ หนูไม่ทราบ เขาก็มีสิทธิประเมินให้เราไม่ผ่านการเลื่อนขั้น เลื่อนระดับได้นะคะ โตแล้ว ควรรับผิดชอบตนเองกันหน่อยเนอะ

#4 อย่าพยายามเรียกพวก เพื่อหาความชอบธรรมให้ความไม่รู้ของตัวเอง

รูปภาพ:http://3.bp.blogspot.com/-0j7mDtG3BVg/Vfsfxs5f8AI/AAAAAAAAYTY/0FwTwd8wYyc/s1600/tumblr_nrzii15RyB1spekv6o8_500.gif

การไม่ยอมรับตัวเองว่าผิดพลาดจริงๆ แถมยังโพสต์เรียกพวก เรียกแขก ให้มาต่อว่าต่อขานฝ่ายตรงข้าม ไม่ต่างอะไรกับการเรียกคนมาช่วยรุมตบตีคนอื่นเพียงแค่ตัวเองสู้ไม่ได้แล้วไม่ยอมแพ้โดยดี ถ้าต้องการจบสวยๆ ควรจบเสียตั้งแต่ยอมรับแล้วว่าตัวเองบกพร่องที่ไม่รู้อะไรจริงๆ ไม่ใช่การแสดงความมั่นใจที่น่าหมั่นไส้ ( แล้วเรานั่นแหละ จะแพ้ภัยตัวเองมากกว่าเดิม )

#5 ทำอะไรสักอย่างให้สำเร็จในทางที่ถูกต้อง เพื่อลบคำสบประมาท


รูปภาพ:https://media2.giphy.com/media/WsTChXsbvwZFe/200_s.gif

มันต้องมีบ้างแหละ ผู้ใหญ่หรือผู้รู้ที่แฝงตัวมาแบบหวังดีประสงค์ร้าย ใจหนึ่งก็แนะนำดีๆ อีกใจก็อยากจะแซะให้เราอับอายตรงนั้น เก็บความแค้นเคืองไว้ในใจ ต่อให้เราผิดจริงหรือไม่ ก็อย่าวีนเหวี่ยงอาละวาดตรงนั้นให้เสียลุค เก็บเอามาเป็นแรงผลักดันให้ตัวเองทำอะไรสำเร็จสักอย่างเพื่อลบคำสบประมาทนั้นๆ เช่น เขาประจานเราเสียๆ หายๆ เรื่องใช้โปรแกรมตัดต่อไม่เป็น เราก็แอบไปซุ่มเรียนมาเอาให้เก่งๆ มีผลงาน จนเขาต้องง้อเราหรือแอบเหล่ๆ มองๆ เราไปเลย ... อย่าตอบโต้นอกประเด็นหรือในเชิงลบเชียวแหละ ไม่อย่างนั้นผลกระทบตกที่เราเต็มๆ และอาจหนักกว่าเดิมเลย


สาวๆ เราไม่ใช่มีแค่ช่วงเวลาใสๆ สวยๆ ไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไร เดี๋ยวก็ต้องโตเป็นผู้ใหญ่ เดี๋ยวก็ต้องเข้าสู่วัยทำงานการ์ดรู้เท่าไม่ถึงการณ์ / หนูไม่รู้เขามีไว้เฉพาะเด็กๆ ที่ยังไม่โตเท่านั้น ถ้าโตแล้วยังใช้อยู่ มันไม่เท่ ไม่คูลเอาซะเลยนะตัวเธอ Keep Going & Keep Learning ฝึกเอาไว้ เรียนรู้เอาไว้ โตไปจะได้เก่งและแกร่ง ฮึบๆ


บทความที่เกี่ยวข้อง