[นิยาย] ในดวงมาน...♥ ( บทที่ 4 )

รวมตอนนิยาย : [ ในดวงมาน...♥ ]https://sistacafe.com/tags/%E0%B9%83%E0%B8%99%E0%B8%94%E0%B8%A7%E0%B8%87%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%99

⇐ Previous...#บทที่ 3https://sistacafe.com/summaries/5200

*~บทที่ 4~*

หลังจากการรับประทานอาหารกลางวันของสองพี่น้องสิ้นสุดลง พิมพ์ประภัสร์ได้ขับรถมาส่งวาดลัดดาที่มหาวิทยาลัยดังเดิม สาวน้อยโบกมือลาให้กับพี่สาวก่อนที่จะรีบขึ้นอาคารไปเรียนต่อในตอนบ่าย ส่วนตัวเธอเองก็จัดแจงแต่งหน้าให้สวยงามก่อนที่จะลงจากรถสีส้มประกายทองคู่ใจ และขณะเดียวกันก็ไม่ลืมที่จะเปิดเพลงฟังจากคลื่นวิทยุ ซึ่งเป็นสิ่งที่อาจารย์สาวโปรดปรานยามที่รู้สึกอยากจะผ่อนคลาย

“ สวัสดีครับคุณผู้ฟัง...ตอนนี้คุณกำลังฟังคลื่น 77.5 เมกะเฮิรตซ์ เลดี้ เรดิโอ สำหรับวันนี้ทางสถานีของเรามีแขกรับเชิญพิเศษมาให้สัมภาษณ์ถึงผลงานเพลงชิ้นแรก ที่กำลังจะเปิดตัวในอีกไม่กี่นาที ซึ่งแขกรับเชิญที่ว่านี้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เธอเป็นนักร้องสาวที่มีดีกรีเป็นถึงนางแบบ และนักแสดงที่กำลังมาแรงอยู่ ณ ขณะนี้ ซึ่งในตอนนี้เธอก็นั่งอยู่ข้างๆ ผมแล้ว ขอต้อนรับคุณซีรี สาริสา ศิระมณีวัฒนาครับ สวัสดีครับคุณซีรี... ” เสียงดีเจหนุ่มกล่าวทักทายผู้ฟังและนักร้องสาว ท่ามกลางเสียงปรบมือให้การต้อนรับจากเครื่องกดเสียงอัตโนมัติในห้องอัดของทางสถานี

“ ค่า!! สวัสดีค่ะ ” เสียงเจื้อยแจ้วของนักร้องสาวทักตอบ

“ คุณซีรีรู้สึกอย่างไรบ้างครับกับผลงานเพลงที่กำลังจะเปิดตัวในอีกไม่กี่อึดใจนี้ ? ” ดีเจหนุ่มถาม

“ รู้สึกตื่นเต้นมากค่ะ...และดีใจที่ได้ทำงานเพลง นับว่าเป็นอีกหนึ่งงานในวงการที่ซีรีได้ลองทำต่อจากงานเดินแบบ และงานแสดงเลย ” เธอกล่าว

“ คุณซีรีรู้ตัวไหมครับว่าคุณเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์ และมีความสามารถมากที่ได้ทำอะไรหลายๆ อย่างในคราวเดียวกัน ” ดีเจหนุ่มใส่ลูกยอ

“ คงไม่ถึงกับขนาดนั้นหรอกค่ะ แต่ก็ขอขอบคุณนะคะ...และขอบคุณทุกๆ โอกาสที่ได้มีให้ ซีรีทราบค่ะว่าคนในวงการน้อยคนที่จะสามารถทำอะไรหลายๆ อย่างได้ในคราวเดียว ซึ่งซีรีเองก็ไม่ได้เป็นคนที่เก่งอะไรมาก แค่เริ่มต้นจากการเป็นนางแบบโนเนม จนกระทั่งได้ไปเล่นโฆษณากับละคร ก็พอมีคนรู้จักเพิ่มขึ้นบ้าง ซึ่ง... ”

“ อย่าพูดว่า พอมีคนรู้จักเพิ่ม เลยครับ ที่จริงแล้วคุณซีรีมีชื่อเสียงมาก ไม่มีใครไม่รู้จักเลย... ” เสียงดีเจหนุ่มกล่าวแทรกขัดจังหวะ ทำให้นักร้องสาวต้องเงียบลง

“ ...คนที่ทำได้แบบคุณหายากนะครับ เท่าที่ผมนึกได้ก็มีแต่คุณ โรส รสรินทร์ เท่านั้น ที่ทำได้ขนาดนี้... ” พิมพ์ประภัสร์หยุดกิจกรรมที่ทำลงครู่หนึ่ง เมื่อได้ยินชื่อของดาราสาวคนนี้ เธอละสายตาจากกระจกขณะที่กำลังตบแป้ง มือข้างหนึ่งของเธอเอื้อมไปหมุนปุ่มที่วิทยุ เพื่อเร่งเสียงให้ดังขึ้น ก่อนที่จะยิ้มมุมปากอย่างสะใจเมื่อได้ยินสิ่งที่ดีเจหนุ่มถามต่อไปนี้

“ เห็นใครๆ ต่างก็พูดกันว่า คุณซีรีกำลังจะขึ้นมาแทนที่คุณโรสอย่างนั้นเหรอครับ ? ” น้ำเสียงของเขาถามอย่างสงสัย ขนาดทำให้สาริสาถึงกับไปต่อไม่ถูก

“ ค...คงไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ คุณโรสเธอเป็นตำนาน อีกอย่างหนึ่งซีรีเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้นเอง ” ดาราสาวกล่าวอย่างถ่อมตัว

“ แหม...ผมแค่แซวเล่นน่ะครับ!! หวังว่าหลังจากออกอากาศไปคงไม่มีข่าวเกาเหลาเกิดขึ้นกันนะ เอาล่ะครับ..สุดท้ายนี้ผมอยากให้คุณซีรีกล่าวฝากผลงานเพลงให้กับคุณผู้ฟังเสียหน่อย ” ดีเจหนุ่มรีบตัดบท

“ ค่ะ!! ยังไงก็ขอฝากผลงานเพลงเพลงแรกของซีรีด้วยนะคะ ชื่อเพลง เก็บหัวใจ ซีรีตั้งใจและถ่ายทอดออกมาอย่างเต็มที่ และอีกไม่นานก็กำลังจะมีผลงานที่สองตามมา อย่าลืมติดตามกันนะคะ ” เธอกล่าวทิ้งท้ายอย่างสวยงาม ก่อนที่จะอำลาผู้ฟังและปิดท้ายด้วยบทเพลงน่ารักๆ ที่ถ่ายทอดออกมาจากความรู้สึกข้างใน…

ครั้นทำนองในช่วงต้นของบทเพลงได้เริ่มขึ้น พิมพ์ประภัสร์เอนกายพิงหลังไปกับเบาะพลางหลับตา เพื่อซึมซับเสียงดนตรีที่หลุดลอยออกมาจากลำโพงทั้งสองข้างภายในรถ ตัวโน้ตแสนไพเราะถูกคัดสรรบรรจงเรียงร้อยเป็นท่วงทำนอง เชิญชวนให้หญิงสาวเคลิ้มลอย และหวนให้นึกถึงอดีตแสนหวานที่ผ่านมา

เพลงเก็บหัวใจเป็นเพลงที่ดาราสาวขับร้องออกมาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนหวาน ฟังแล้วช่างลงตัวกับทำนองเพลงที่ให้ความรู้สึกมีชีวิตชีวาและชวนฝัน ซึ่งขณะเดียวกันเนื้อร้องที่เลือกสรรแต่ถ้อยคำซึ้งๆ ชวนให้นึกถึงความเพลิดเพลินของบทเพลงที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายของสีพาสเทล ลูกกวาด และความหอมหวานของดอกไม้ที่ส่งกลิ่นเชิญชวนให้เหล่าแมลงเข้ามาดอมดม ซึ่งอบอวลและผสมอยู่ในบทเพลงนี้ได้อย่างเหมาะเจาะลงตัว โดยเนื้อหาของเพลงได้กล่าวถึงหญิงสาวคนหนึ่ง เธอเปรียบความฝันของเธอเหมือนดั่งเช่นความรัก หากยังไม่ถึงเวลาของมันก็ทำได้แค่เพียงที่จะรอ จนกว่าทุกสิ่งทุกอย่างจะช่วยนำพาไปถึงจุดนั้น

++++++++++++++++++++++++++++++

เพลงของสาริสาถูกปล่อยออกสู่คลื่นวิทยุเลดี้ เรดิโอและอีกเพียงไม่กี่นาทีต่อมา คลื่นวิทยุอื่นๆ ก็เริ่มเปิดเพลงนี้ตามๆ กัน จนทำให้ผู้ฟังหลายๆ คนรู้สึกเพลิดเพลินในบทเพลงที่แสนไพเราะเช่นนี้ เพลงของหญิงสาวเปิดอยู่ทั่วไปทั้งในย่านชุมชนเมือง ตึกรามบ้านช่อง ไม่เว้นแม้แต่บนท้องถนน รวมไปถึงห้างสรรพสินค้า อีกทั้งในสถานที่ประกอบการต่างๆ อย่างโรงพยาบาล โดยเฉพาะกับโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งซึ่งมีชื่อเสียงในเรื่องของการทำศัลยกรรมตกแต่ง

บทเพลงนี้ก็ดังขึ้นในห้องประชาสัมพันธ์ที่เหล่าสาวๆ นางพยาบาลผู้มีใจรักในเสียงดนตรีต่างเปิดฟังกันยามว่างเพื่อคลายความเหนื่อยล้าจากการทำงาน สาวๆ เหล่านี้หารู้ไม่ว่าสิ่งที่จะทำลายบรรยากาศอันสำราญกำลังใกล้เข้ามา และเพียงแค่ไม่กี่อึดใจ รถสีม่วงเปลือกมังคุดคันใหญ่ที่ดูลึกลับก็ได้เคลื่อนตัวเข้ามายังลานจอดรถของทางโรงพยาบาล แถมจอดในที่วี.ไอ.พี.เสียด้วย นั่นย่อมหมายความว่าผู้ที่เดินทางมากับรถคันนี้ไม่ใช่บุคคลธรรมดาเป็นแน่

ท่ามกลางสังคมเมืองใหญ่ที่กำลังรับฟังบทเพลงอันไพเราะจากเสียงของนักร้องสาวนามกระเดื่องอยู่นั้น คงมีเพียงรถคันนี้เพียงคันเดียวที่ไม่รู้สึกยินดีรับฟังบทเพลงเพราะๆ เพลงนี้ หรืออาจจะฟังแล้วและไม่อยากฟังมันอีกเลยก็เป็นได้

หลังจากที่เครื่องยนต์ของรถสีม่วงคันนี้ดับลง ปรากฏให้เห็นชายวัยกลางคนใส่เสื้อคอปกสีเทาอ่อน ลุกลี้ลุกลนจากฝั่งคนขับเพื่ออ้อมมาเปิดประตูรถให้กับผู้โดยสารที่นั่งอยู่ด้านหลังทางฝั่งตรงข้าม และเมื่อยามที่ประตูรถถูกเปิดออก เผยให้เห็นหญิงสาวที่มีท่วงท่าดุจนางพญากำลังก้าวลงมา ใบหน้าของเธอซีดขาว และสวมแว่นตากันแดดสีดำอำพรางนัยน์ตาไว้ หล่อนสวมชุดสีดำประกายม่วงและปล่อยผมสีเข้มยาวสยาย แม้ว่าความเป็นจริงเจ้าหล่อนจะมีอายุย่างเข้าเลขสี่ แต่ดวงหน้าก็ยังไม่มีริ้วรอยใดๆ ที่บ่งบอกว่าเธอล่วงเลยเข้าสู่ช่วงวัยของอายุนั้น

สาวใหญ่เดินออกมาจากลานจอดรถแล้วมุ่งตรงไปยังลิฟท์ เธอกดปุ่มไปที่ชั้นสิบห้า ซึ่งมันได้พาเธอขึ้นไปสู่ชั้นบนสุดของอาคาร...ชั้นแผนกศัลยกรรม

เจ้าหล่อนก้าวเท้าไปตามทางเดินของชั้นนั้น โดยที่เหล่าพยาบาลต่างหลบสายตา ไม่ก็ก้มหน้าหรือยืนหลบมุม เพื่อที่จะได้ไม่เจอกับแรงปะทะ

หญิงสาวย่างเท้าผ่านห้องประชาสัมพันธ์ ซึ่งภายในนั้นนางพยาบาลต่างผ่อนคลายด้วยการเปิดเพลง และแสร้งทำเป็นตรวจเอกสารกันอย่างเคร่งครัดเมื่อเห็นเธอเดินมา สาวใหญ่หยุดนิ่ง เมื่อได้ยินอะไรบางอย่างที่ระคายหู หล่อนเดินมุ่งตรงไปหาพยาบาลในห้องที่อยู่ใกล้กับเธอที่สุด พยาบาลสาวก้มหน้าไม่กล้าสบสายตา เจ้าหล่อนจึงมองพิจารณาอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะกล่าวถ้อยคำบางอย่างออกมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นประดุจน้ำแข็ง

“ ปิดเพลง...เดี๋ยวนี้ ” และไม่ทันที่จะต้องให้กล่าวซ้ำ พยาบาลสาวคนนั้นก็รีบลุกขึ้นไปปิดวิทยุโดยเร็ว

ครั้นรู้สึกว่าได้สิ่งที่ตนต้องการแล้ว หญิงสาวจึงเดินออกไปจากห้อง ปล่อยให้เหล่าพยาบาลวิ่งมาจับกลุ่มนินทาถึงเหตุการณ์เมื่อครู่กันอย่างสนุกปาก หลังจากที่เธอเดินลับตาไป

สาวใหญ่มาหยุดอยู่ที่ห้องริมสุดของทางเดิน เธอเปิดประตูเข้าไปโดยไม่ได้เคาะ ราวกับว่าห้องนี้เป็นห้องของเธอเอง ทว่ากลับรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยกับบุคคลที่อยู่ตรงหน้า เธอเห็นพยาบาลสาวร่างเล็กที่มีทีท่าค่อนข้างมั่นใจ เดินตรงเข้ามาหาอย่างไม่เกรงกลัว ซึ่งต่างจากคนอื่นๆ ผมสั้นซอยที่บ่งบอกถึงความปราดเปรียว ฉีกภาพลักษณ์จากนางพยาบาลทั่วไป ยิ่งกว่านั้นกระดุมที่ชุดก็ติดต่ำลงมากว่าปกติ เผยให้เห็นขอบยกทรงสีแดงดูร้อนแรง

“ สวัสดีค่ะ...คุณโรส!! ” พยาบาลสาวกล่าวทักทายด้วยน้ำเสียงที่เสแสร้ง พลางไหว้ด้วยท่าทีที่ประดิดประดอย

“ ใครใช้ให้หล่อนเข้ามาในห้องนี้ แล้วน้องชายฉันอยู่ไหน ? ” สาวใหญ่เปล่งเสียงถาม

“ ตอบทีละคำถามนะคะ!! ดิฉันเป็นเลขาฯ...ส่วนตัว ของคุณหมอ สามารถเข้ามาในห้องของคุณหมอได้ทุกครั้ง และตอนนี้คุณหมอไม่อยู่...ไปตรวจคนไข้ค่ะ!! ” หญิงสาวตอบด้วยท่าทีที่กวนอารมณ์

“ ใครแต่งตั้งหล่อนเป็นเลขาฯ ยะ ?!! ” เธอถามกลับด้วยน้ำเสียงที่สุดทน ดวงตาเบิกกว้างแสดงถึงความไม่พอใจ

“ อย่างน้อยดิฉันก็ไม่ได้สถาปนาตนเองขึ้นมาหรอกค่ะ!! ” หล่อนตอบห้วนๆ

“ แก...กล้าต่อล้อต่อเถียงกับฉันเหรอไง ?!! รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร ?!! ” สาวใหญ่เกรี้ยวกราด

“ ทำไมดิฉันจะไม่รู้ล่ะคะ...คุณโรส รสรินทร์นักร้องสาวดาวค้างฟ้าที่ไม่ยอมแก่ เพราะมีน้องชายเป็นถึงศัลยแพทย์ระดับต้นๆ ของประเทศ ซึ่ง...อีกไม่นานคุณก็จะกลายเป็นพี่สามีของดิฉัน ” พยาบาลสาวลอยหน้าลอยตาเพื่อยั่วอารมณ์

“ อีทับทิม อีนางชั่ว!! แกทำให้น้องชายของฉันเสียใจยังไม่พอ แกยังจะกล้ามากวนประสาทอีกเหรอไง ?!! จำไว้นะ...ชาตินี้ทั้งชาติ ฉันจะไม่มีวันยอมรับแกเป็นน้องสะใภ้ของฉันหรอก!!! ” รสรินทร์ตวาด

“ ถ้าดิฉันชั่ว!! คุณก็ชั่วยิ่งกว่าแหละค่ะ!! ไม่ใช่เพราะคุณหรอกเหรอที่ให้ดิฉันไปทำลายความสัมพันธ์ของคุณหมอกับแฟนเขา ?!! เพียงเพราะคุณรับไม่ได้ที่คุณหมอไปคบกับอาจารย์มหาวิทยาลัยจนๆ ดิฉันก็ทำสำเร็จแล้วนี่คะ!! แล้วมันก็ไม่ผิดอะไรที่ดิฉันจะสานต่อความสัมพันธ์กับคุณหมอเสียเอง คุณน่าจะดีใจนะ...ที่แผนการของคุณสำเร็จเสียจนเกินคาด!! ” หญิงสาวกอดอกอย่างพึงพอใจในคำพูดของตนเองเมื่อครู่

“ อีทับทิม!! อีงูพิษ!!... ” ไม่ทันขาดคำ ฝ่ามือของนักร้องสาวก็ฟาดลงไปที่หน้าของนางพยาบาลฝีปากกล้าโดยทันที และขณะเดียวกันนั้นเองประตูห้องก็เปิดออก เผยให้เห็นชายสวมแว่นคนหนึ่งเดินเข้ามา เขาสวมเสื้อกาวน์และถือแฟ้มใส่เอกสาร ซึ่งบ่งบอกว่าเขาผู้นี้ประกอบวิชาชีพเป็นนายแพทย์อย่างแน่นอน

รสรินทร์เหลือบมองน้องชาย ก่อนที่จะรู้ตัวว่าได้เผลอทำอะไรลงไป ทางฝ่ายพยาบาลสาวเมื่อเห็นดังนั้นจึงรีบบีบน้ำตา แล้วส่งเสียงสะอึกสะอื้นทันที ราวกับว่าเจ้าหล่อนมีปุ่มบังคับอยู่ในตัว

“ พี่โรส...ต้องถึงขั้นตบตีกันเลยเหรอครับ ทับทิมเขาทำอะไรให้ ?? ” คุณหมอถามพี่สาวถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่อย่างตกใจ

“ ข...ขอโทษค่ะพี่หมอ ทับทิมผิดเองที่เข้าห้องของพี่หมอโดยพละการ ท..ทับทิมแค่จะเอาแฟ้มคนไข้มาให้ แล้วเผอิญคุณโรสแกเข้ามาเห็นพอดี... ” พยาบาลสาวอธิบายพลางร่ำไห้ไปพร้อมๆ กัน

“ อีทับทิม...อีตอแหล!!! เมฆ...แกเชื่ออีนางนี่มันเหรอ มันสร้างภาพหลอกแกอยู่นะ!! ” รสรินทร์สาธยายให้น้องชายของเธอฟัง

“ พอเถอะครับพี่...ผมก็เห็นอยู่ว่าพี่เพิ่งตบเขาไป ทับทิม...คุณออกไปก่อนเถอะ ” หมอหนุ่มสั่งพยาบาลผู้ช่วย

“ ค่ะ... ” หญิงสาวกล่าวอย่างนอบน้อม พลางเหลือบมามองนักร้องสาวด้วยสายตาที่เย้ยหยัน ก่อนจะเดินออกจากห้องไป…

รสรินทร์มองดูเธอด้วยความจงเกลียดจงชัง สาวใหญ่รู้โดยทันทีว่าชาตินี้จะไม่ขอข้องเกี่ยวใดๆ กับผู้หญิงคนนี้เป็นอันขาด

หลังจากที่พยาบาลสาวออกไปจากห้องพักของคุณหมอมงคลมาสศัลยแพทย์ผู้มีชื่อเสียง บรรยากาศภายในห้องก็เงียบไปครู่หนึ่ง บัดนี้ก็เหลือเพียงแค่เขาและพี่สาวเท่านั้น คุณหมอเดินมาที่โต๊ะทำงานแล้วนั่งลง ก่อนที่จะตัดสินใจเปิดประเด็นกับพี่สาวของตน

“ พี่มีธุระอะไรกับผมเหรอครับ ? ” คุณหมอถามพลางมองเธอด้วยสายตาที่เบื่อหน่าย

“ นี่แกยังติดใจฉันในเรื่องนั้นอยู่เหรอไง ??...ฉันเป็นพี่แกนะ ฉันไม่มีทางทำให้น้องชายเพียงคนเดียวของฉันต้องเสียใจหรอก!! ” รสรินทร์รีบแก้ต่างให้ตนเอง แม้รู้อยู่เต็มอกว่าเรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นก็เพราะเธอ

“ แต่พี่ก็ไม่ได้เห็นด้วย หรือสนับสนุนพิมพ์เขาอยู่แล้วนี่!! ” เขากล่าวถึงคนรักเก่าอย่างพิมพ์ประภัสร์

“ ถึงฉันไม่เห็นด้วย แต่ฉันก็ไม่ได้ขัดขวาง!! ” รสรินทร์แสร้งทำเสียงแข็ง

“ เหรอครับ ? ” หมอหนุ่มถามกลับด้วยน้ำเสียงเย็นๆ ราวกับไม่เชื่อ

“ จะยังไงก็แล้วแต่ ฉันก็ไม่เห็นดีเห็นงามให้แกกับยายครูนั่นคบกันหรอก รวมไปถึงอีนางทับทิมด้วย!! ” เธอยื่นคำขาด

“ พี่วางใจได้เลย...ผมกับทับทิมไม่มีทางไปด้วยกันได้แน่ ผมมองเห็นเธอเป็นแค่รุ่นน้องคนหนึ่งเท่านั้น ส่วนพิมพ์... ” คุณหมอพูดแล้วถอนหายใจ

“ ...ผมอยากได้พิมพ์คืนมา ” เขากล่าวต่อด้วยน้ำเสียงเศร้า พลางหวนนึกถึงหญิงคนรัก

“ ฝันไปเถอะว่ามันจะกลับมา!!! ถ้าฉันเป็นยายนั่น แล้วเห็นแกแก้ผ้าอยู่ในห้องน้ำกับอีนางทับทิม...เป็นฉัน...ฉันก็ไม่มีวันกลับมาหาแกหรอก!! ” สาวใหญ่แดกดันพลางยิ้มร่า

“ วันนั้นมันเป็นเรื่องเข้าใจผิดกัน...ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำให้มันเกิดเสียหน่อย ” คุณหมอพูด

“ ไว้แกก็ไปอธิบายกับมันเองก็แล้วกัน!! ” เธอประชดตามแบบที่ถนัด พลางมองน้องชายอย่างผู้ชนะก่อนที่จะเปลี่ยนเรื่องสนทนา

“ ...ฉันไม่ได้ตั้งใจจะมาทะเลาะกับแกหรอกนะ แค่อยากให้ช่วยเติมหน้าให้ฉันหน่อยก็เท่านั้น คืนนี้ฉันมีงานโชว์ตัวที่โรงแรมของคุณอมร ดารานางแบบไปกันเยอะเชียว รวมทั้งพวกไฮโซ ไฮซ้อทั้งหลายด้วย แกก็ควรจะไปนะ!! ” สาวใหญ่บอกถึงจุดประสงค์ที่มา

“ พี่ไปเถอะครับ ผมไม่อยากไป...เดี๋ยวตอนเย็นผมก็ต้องประชุมอีก เอาเป็นว่าวันนี้ผมจะแค่ฉีดคอลลาเจนให้พี่เท่านั้น ” ชายหนุ่มเดินไปหยิบซีรั่มจากในตู้เย็น แล้วใช้เข็มฉีดยาดูดมันออกมา

“ ก็ได้...แต่แกจำเอาไว้นะ ทุกอย่างที่ฉันทำไป ฉันทำเพื่อแกนะเมฆ เรามีกันอยู่สองคนพี่น้อง แกเป็นคนเดียวที่ฉันเหลืออยู่ ฉันจะไม่มีวันปล่อยให้แกไปตกระกำลำบากที่ไหนแน่!! ” เธอกล่าว

“ พี่ไม่ได้ทำเพื่อผมหรอกครับ...พี่ทำเพื่อตนเอง พี่กลัวว่าผมจะทำให้พี่ขายหน้า ” คุณหมอตอกกลับ

“ เมฆ!! ถ้าแกไม่มีฉัน แกก็ไม่ได้เป็นหมออย่างทุกวันนี้หรอก!! ” หญิงสาวตวาดอย่างเหลืออด ปากของเธอสั่นระริกด้วยความโกรธระคนเสียใจ สักพักน้ำตาของเจ้าหล่อนก็ไหลออกมา แต่เธอก็พยายามสะกดกลั้นเอาไว้

“ พี่ครับ...ผมขอโทษ ” หมอหนุ่มเดินเข้ามาปลอบพี่สาว พลางโอบไหล่เธอไว้

“ ผมขอโทษครับ... ” เขาพูดซ้ำแล้วกอดเธอไว้แน่น

ทั้งคุณหมอและนักร้องสาวต่างรู้ดีว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมาพวกเขามีกันอยู่แค่สองคนพี่น้อง พ่อกับแม่ของพวกเขาจากไปเพราะอุบัติเหตุที่ต่างจังหวัด จึงทำให้รสรินทร์เด็กสาววัยสิบห้าปี ดูแลน้องชายวัยห้าขวบเพียงลำพังในบ้านพักหลังเล็กๆ ที่พ่อกับแม่ทิ้งให้พวกเขาไว้เป็นสมบัติชิ้นสุดท้าย เด็กสาวหาเงินด้วยการร้องเพลงประกวดจนได้รับรางวัลและทุนการศึกษามากมาย กระทั่งมีคนเห็นแววจึงชักชวนเธอเข้าวงการและปั้นให้เป็นนักร้องที่มีชื่อเสียงเมื่อตอนอายุสิบแปด นอกจากนี้หญิงสาวยังรับงานเดินแบบและงานละคร แถมยังส่งเสียค่าเล่าเรียนให้แก่น้องชายจนเรียนจบแพทย์อีกด้วย เพราะเหตุนี้เองจึงทำให้นักร้องสาวมีความเด็ดเดี่ยว แข็งแกร่งกว่าผู้หญิงทั่วๆ ไป แต่ในขณะเดียวกัน สิ่งนั้นกลับทำให้เธอต้องเป็นคนที่เย็นชาและร้ายกาจ จนใครๆ ต่างพากันเกรงกลัวในอิทธิฤทธิ์

++++++++++++++++++++++++++++++

ทางด้านทิพย์อำพันพยาบาลสาวสุดเปรี้ยว ซึ่งยืนแอบฟังบทสนทนาของทั้งคู่อยู่ที่หน้าห้องมาตั้งแต่แรก กลับแสยะปากทันทีที่รับรู้ถึงฉากซาบซึ้งของคนทั้งสอง เธอรู้สึกสะอิดสะเอียนและขยาดกับคำพูดเหล่านี้ ถ้าไม่ติดว่านายแพทย์มงคลมาสเป็นหมอศัลยกรรมตกแต่งระดับต้นๆ ของประเทศ และมีพี่สาวเป็นถึงดาวค้างฟ้า หญิงสาวก็คงไม่ทนที่จะมานั่งอ่อยให้เปลืองตัว โดยไม่ได้อะไรติดไม้ติดมือกลับไปอย่างนี้ เพราะเธอรู้ดีว่าคุณหมอหนุ่มไม่ได้สนใจไยดีอะไรในตัวเธอมาตั้งแต่แรก นอกจากพิมพ์ประภัสร์เพื่อนสมัยเรียน

พยาบาลสาวหัวเสียกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้าเล็กน้อย ก่อนที่จะเดินออกมาเพื่อกลับไปยังห้องประชาสัมพันธ์ดังเดิม เธอเห็นเพื่อนพยาบาลกำลังจับกลุ่มคุยกันอย่างสนุกสนาน เดาได้เลยว่าเรื่องอะไร ถ้าไม่ใช่เรื่องของยายแก่รสรินทร์!!

“ เป็นไงบ้างทับทิม เจอยายคุณนายโรสหรือเปล่า ? ” พยาบาลคนหนึ่งถามขึ้น

“ ก็เจอน่ะสิ!! ซวยชะมัด ” เธอกล่าวอย่างหัวเสีย

“ แล้วทะเลาะกันอีกไหม ? ” เจ้าหล่อนถามซ้ำ

“ จะเหลือเรอะ!! ” ทิพย์อำพันกระแทกเสียง

“ อุ๊ย!! ทำไมที่แก้มของเธอถึงมีรอยแดงด้วยล่ะ...อย่าบอกนะว่าโดนยายนั่นตบมา ? ” พยาบาลอีกคนถามขึ้น พลางชี้ไปที่แก้มของเธอซึ่งมีรอยฝ่ามือของรสรินทร์ประทับอยู่

“ คนอย่างฉันไม่มีทางปล่อยให้ยายนั่นทำอยู่ฝ่ายเดียวหรอกน่ะ!! ” หญิงสาวรีบแก้ต่างให้ตนเอง

“ ไม่แน่หรอก!! เธออยากเป็นน้องสะใภ้ของเขาจะตาย ฉันเห็นแทบจะคลานเข่าเข้าไปหา ” เมื่อคำพูดกระทบกระเทียบของพยาบาลคนนั้นสิ้นสุดลงลง เหล่าสาวๆ ที่เหลือต่างก็หัวเราะให้กับความน่าขันของเรื่องจริงที่เคยเกิดขึ้น

“ นี่!! พวกเธอ!!...ถ้าไม่รู้เรื่องอะไรก็อย่าพูดเสียดีกว่า สงบปากสงบคำกันไว้บ้าง ก่อนที่จะไม่มีปากไว้ให้พูดอีกต่อไป!! ” เธอโวยวายพลางหยิบคัตเตอร์ขึ้นมาขู่เพื่อนพยาบาลด้วยกัน

เหล่าพยาบาลต่างเงียบเมื่อเห็นว่าทิพย์อำพันเอาจริง พวกหล่อนรู้อยู่เต็มอกว่าไม่ควรเข้าไปยุ่งกับคนอย่างเธอเสียเท่าไหร่ นั่นก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้หญิงสาวไม่มีเพื่อนสนิทเลยแม้แต่คนเดียว

“ ...สงสัยคงแทงใจดำ... ” พยาบาลหันมากระซิบกระซาบกัน

“ ...ฉันว่ายายคุณนายโรสเองก็ดูท่าจะป่วยทางจิต อยู่ๆ มาถึงก็ให้ฉันปิดเพลงเฉยเลย ” หนึ่งในสาวๆ เหล่านั้นกล่าวขึ้นอย่างสงสัย

“ สงสัยคงจะรับไม่ได้...ที่อยู่ๆ จะมีดาวรุ่งดวงใหม่มาดับแสง ” เธออีกคนกล่าวเสริม ซึ่งอย่างน้อยก็เป็นคำพูดทิ้งท้ายที่ทำให้ทิพย์อำพันรู้สึกดี ที่รู้ว่าวันที่ โรส รสรินทร์ จะสิ้นชื่อกำลังมาถึง และหญิงสาวก็อยากจะเห็นวันที่ว่าด้วยตาของตนเอง...

++++++++++++++++++++++++++++++

ในคืนนั้นที่โรงแรมหรูใจกลางกรุง รสรินทร์ปรากฏกายขึ้นกลางเวทีในห้องจัดเลี้ยง และโชว์บทเพลงในดวงมานซึ่งเป็นบทเพลงอมตะประจำตัว ซึ่งบทเพลงนี้เองที่ทำให้เธอเป็นที่รู้จักแก่ใครต่อใครนับตั้งแต่ครั้งนั้น ทุกคนต่างปรบมือและให้การต้อนรับนักร้องสาวเหมือนอย่างเคย แต่ครั้งนี้กลับไม่มากเท่ากับครั้งที่ผ่านๆ มา เพราะว่าทุกสายตาจับจ้องไปที่แขกรับเชิญที่มาร่วมร้องเพลงนี้บนเวทีเดียวกัน

นักร้องสาวดาวรุ่งปรากฏกายขึ้นเคียงข้างและร้องเพลงในดวงมานคู่กับรสรินทร์ แถมร้องเพราะเสียด้วย จนทำให้นักร้องรุ่นลายครามอย่างเธอเริ่มไม่พอใจ ซึ่งนั่นก็ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่กลับเป็นสาริสาดาวดวงใหม่ที่เพิ่งมีเพลงเปิดตัวเพลงแรกไปเมื่อตอนบ่ายของวัน และในไม่กี่ชั่วโมงหลังจากนั้นเจ้าหล่อนก็ได้มายืนขนาบข้าง ร้องเพลงเคียงคู่กันกับเธอ

รสรินทร์เข้าใจว่า สาริสาพยายามต้องการคิดจะเปรียบเทียบ แข่งรัศมีความเด่น ซึ่งมันก็ได้ผลเสียด้วย เพราะบรรดาสื่อมวลชนต่างมุ่งหมายถ่ายภาพแต่ที่เด็กสาว แล้วยิ่งชุดสีเงินประกายฟ้าปักเลื่อมมุกที่หล่อนสวมใส่ ก็ยิ่งทำให้ดูโดดเด้งกว่าชุดสีม่วงเข้มของรสรินทร์เป็นไหนๆ จนทำให้หญิงสาวไม่พอใจในตัวสาริสามากยิ่งขึ้น และไม่ทันที่บทเพลงจะจบลง นักร้องสาวก็รีบเดินลงไปหลังเวทีด้วยท่าทางที่ไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งสร้างความงุนงงให้แก่บรรดาแขกเหรื่อที่มาร่วมงาน รวมไปถึงสื่อมวลชนและเจ้าภาพเป็นอย่างมาก

“ ใครให้มันขึ้นมาร้องเพลงคู่กับฉัน!!! ” รสรินทร์โวยวายกับทางผู้ดูแล

“ ใจเย็นๆ น่าโรส ทางเจ้าของงานเขาอยากให้เธอกับซีรีร้องเพลงคู่กัน ”พี่ไก่เกย์สาวซึ่งเป็นนักจัดอีเวนท์ และเป็นผู้จัดการส่วนตัวของเธอรีบอธิบาย

“ แล้วทำไมไม่มีใครบอกโรสก่อนล่ะคะ ?!! แล้วนั่นก็เป็นเพลงของโรส ทำไมอีนางเด็กคนนั้นถึงไม่ร้องเพลงของมันเองล่ะ ?!! ” สาวใหญ่อาละวาดอย่างหัวเสีย แต่ก็ไม่สามารถมีใครให้คำตอบแก่เธอได้นอกจาก…

“ ผมเป็นคนสั่งเองแหละครับคุณโรส ” เสียงชายหนุ่มที่ดูคุ้นหูดังขึ้นจากทางด้านหลัง

รสรินทร์หันกลับไปที่ต้นเสียงนั่น ปรากฏให้เห็นเป็นชายหนุ่มผู้หนึ่ง ซึ่งครั้งนี้เขาไม่ได้สวมชุดสีน้ำตาลเข้ม และกางเกงยีนส์สีดำเหมือนเมื่อตอนกลางวัน แต่กลับใส่ชุดสูทสีดำและเนคไทสีน้ำตาลเข้มดูหรูหราแทน ชายหนุ่มยืนเคียงข้างกับดาราสาวดาวรุ่งอย่างสนิทสนม พลางจ้องนักร้องสาวดาวค้างฟ้าด้วยสีหน้าที่ดูเอาจริงเอาจัง แต่แฝงด้วยความทะเล้นในรอยยิ้มนิดๆ ที่มุมปาก

“ นึกว่าใคร...ที่แท้ก็หลานชายเจ้าของโรงแรมนี่เอง ยังไงคะคุณยุทธ...คุณคิดว่าที่นี่เป็นที่ของคุณ แล้วคุณจะสั่งให้ใครทำตามคุณก็ได้อย่างนั้นเหรอ ? ” รสรินทร์เอ่ยถามชายหนุ่ม ผู้ซึ่งเป็นหลานชายเจ้าของโรงแรม

“ ผมก็แค่อยากจะสร้างความประทับใจให้คุณลุงของผมก็เท่านั้น และอีกอย่างท่านก็ปลื้มในตัวคุณอยู่แล้ว ข้อนี้คุณเองก็น่าจะทราบดีนี่ครับคุณโรส แล้วคุณจะต้องกลัวอะไรในเมื่อคุณก็เป็นที่หนึ่งเสมอ ” ชายหนุ่มอธิบาย

“ ฉันทราบค่ะ...และก็ต้องขอบคุณท่านเป็นอย่างมากที่ยังไม่ลืมกัน แต่มันก็ไม่สมควรนี่คะที่จะให้เด็กใหม่มาร้องเพลงคู่กับฉัน คุณลุงของคุณคงไม่ดีใจหรอกมั้ง…ที่หลานของท่านเอาเพลงที่ท่านแต่งมาให้กับเด็กที่มาจากไหนก็ไม่รู้มาร้องให้ฟัง ” รสรินทร์พูดกระแทกแดกดันเหมือนอย่างเคยๆ พลางส่งสายตาจิกใส่นักร้องสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ ยุทธ

“ ครับ...เรื่องนั้นผมทราบดี คุณเป็นที่หนึ่ง เป็นนักร้องคนโปรดของคุณลุงผม แต่คุณคงยังไม่ทราบสินะครับว่า ซีรีเป็นลูกสาวของคุณลุง” ยุทธพูดในสิ่งที่ทำให้รสรินทร์ถึงกับอึ้ง และอ้าปากค้าง ไม่ใช่เพียงแค่เธอเท่านั้น ใครๆในด้านหลังเวทีต่างก็อึ้งและตะลึงไปตามๆ กัน

“ ซีรีเป็นลูกสาวของป้าสะใภ้ผม อดีตภรรยาของคุณลุงเมื่อสิบแปดปีก่อน คุณลุงและคุณป้าท่านได้หย่ากัน จากนั้นคุณป้าก็ได้เดินทางไปอยู่อเมริกาโดยที่ไม่รู้ตัวว่าตนเองท้องได้สามเดือน ต่อมาไม่นานคุณป้าจึงตัดสินใจบอกกับคุณลุงเรื่องนี้ จึงทำให้ท่านทั้งสองกลับมาติดต่อกันใหม่ เพื่อร่วมกันรับผิดชอบ และส่งเสียซีรี... ” ยุทธเล่าค้างไว้เพราะมีคนพูดแทรกขึ้น

“ ...จนกระทั่งเมื่อห้าเดือนที่แล้ว ซีรีได้เดินทางเพื่อที่จะมาเยี่ยมฉัน แต่เพราะวันนั้นคุณติ่ง ผู้จัดการส่วนตัวของเธอได้พบกับเธอที่สนามบิน จึงทาบทามให้เธอเข้าสู่วงการบันเทิงในเวลาต่อมา และเรื่องนี้คนภายนอกก็ยังไม่มีใครรู้หรอกนอกจากคนในครอบครัวของฉัน และคุณติ่งเท่านั้นแหละ ”อมรวิสุทธิ์ผู้เป็นเจ้าของโรงแรมเดินเข้ามาในห้อง เพื่ออธิบายให้รสรินทร์ และทุกๆ คนฟังถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมด ด้วยความที่เป็นหนุ่มใหญ่วัยทองซึ่งดูน่าเกรงขาม ทำให้ใครๆ ต่างพากันเงียบ และรับฟังคำบอกเล่าจากปากเจ้าของโรงแรมคนนี้แต่เพียงผู้เดียว

เมื่อสิ้นคำอธิบาย สื่อมวลชนต่างแห่แหนกันเข้ามาที่ยุทธ อมรวิสุทธิ์ และสาริสาเพื่อขอถ่ายรูป รวมไปถึงขอสัมภาษณ์ในส่วนของเรื่องราวเพิ่มเติม เพื่อที่จะนำไปลงพาดหัวข่าวในหน้าหนังสือพิมพ์ฉบับวันรุ่งขึ้น โดยที่ไม่สนใจดาวค้างฟ้าอย่างรสรินทร์เลยแม้แต่น้อย สาวใหญ่หายใจถี่ขึ้นด้วยความโกรธปนตะลึง เธอเหลือบมองมาที่สาริสาอย่างอาฆาตเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่จะเดินออกจากด้านหลังเวทีไปอย่างหัวเสีย

ไม่น่าเชื่อว่านักร้องสาวดาวรุ่งจะเป็นลูกของอมรวิสุทธิ์ ผู้เป็นทั้งคนรักเก่า และผู้ที่ปลุกปั้นเธอให้เข้าสู่วงการ ก่อนที่จะโดนนางแมวขโมยคนหนึ่งแย่งเขาไป และสิ่งที่น่าเจ็บใจมากไปกว่านั้นก็คือ หญิงสาวเพิ่งมารู้ทีหลังว่างานที่ถูกเชิญตัวมาในค่ำคืนนี้ เป็นงานเลี้ยงต้อนรับการกลับมาอย่างเป็นทางการของสาริสา ศิระมณีวัฒนานั่นเอง

++++++++++++++++++++++++++++++

♥ Special : ผู้ร่วมก่อการหัวใจ ♥

ยุทธ ธีรกำพล ( ยุทธ )

" คุณคงไม่รังเกียจใช่ไหม ที่จะเปิดรับใครสักคนเข้ามา "

ครีเอทีฟหนุ่มไฟแรงผู้มีความทะเล้นแฝงอยู่ในตัว เขาเป็นหลานชายเพียงคนเดียวของเจ้าของโรงแรมสุดหรูใจกลางกรุง หลังจากที่ชายหนุ่มใช้ชีวิตสนุกอยู่กับการทำงานมานานก็เริ่มมีความต้องการที่เปลี่ยนไป เมื่อเขาได้รับผู้ช่วยสาวคนใหม่เข้ามา และด้วยความน่ารัก สดใส บวกกับความฉลาดในการแก้ไขปัญหาของเธอ ชายหนุ่มจึงเริ่มมีความรู้สึกดีๆ มอบให้...ความรู้สึกที่คิดไปไกลเกินกว่าการเป็นเจ้านายกับลูกน้อง แม้ความรักของเขาจะก่อตัวขึ้นอย่างช้าๆ และเรียบง่าย แต่มันกลับไม่ได้สวยงามอย่างที่เขาตั้งใจ เมื่อมีใครบางคนพยายามพรากเขาให้ห่างไกลออกไปจากเธอ

Next...#บทที่ 5 ⇒https://sistacafe.com/summaries/5382