![ตัวอย่าง ภาพหน้าปก:[นิยาย] Trick-or-Love : When I falling in love with NPC](https://sistacafe-assets.sgp1.cdn.digitaloceanspaces.com/c/5706/thumbnail.jpeg?v=20240305192554)
Trick-or-Love
When I falling in love with NPC
หากนี่คือความฝัน ก็ขอให้อย่าได้ลืมตาตื่น
หากความหลงใหลนี้คือคำสาป
ก็อย่าให้ผู้ใดคลายมนตร์สะกดได้
หากภาพที่อยู่ตรงหน้า เป็นเพียงภาพลวงตา
ฉันก็จะเชื่อว่าเธอนั้น ‘จริง’ยิ่งกว่าสิ่งใด
‘ความฝัน’และ ‘จินตนาการ’ เป็นสิ่งที่มีอยู่ในตัวเด็กสาวทุกคนและมีไม่น้อยที่สามารถแสดงออกอย่างตรงไปตรงมา แต่สำหรับมาริสานั้น เธอมักจะใช้ช่วงเวลาแทบทั้งหมดที่มีกับการเรียนเพื่ออนาคตในขณะเวลาว่างที่เหลือก็เล่นเกมเงียบๆคนเดียวไม่สุงสิงกับใคร
กลายเป็นว่าเด็กสาวผู้จริงจัง เย็นชาแล้วเข้าถึงยาก…
คือ ‘มาริสา’ ที่ทุกคนรู้จัก
วันนี้ก็ไม่ต่างจากทุกวัน หลังท่องตำราเรียนเสร็จ เด็กสาวก็ยังคงใช้เวลาเรื่อยเปื่อยไปกับการเล่นเกม
ก๊อกๆ
เสียงเคาะประตูดึงความสนใจจากมาริสาไปชั่วขณะหนึ่ง...แค่ชั่วขณะจริงๆ ที่เธอปรายตามองประตูที่ยังไม่ได้ล็อคแล้วกลับมาจมอยู่กับแอพลิเคชั่นเกมในสมาร์ทโฟนต่อ
“มีพัสดุมาส่งถึงพี่น่ะ” อริสสา น้องสาวฝาแฝดของเธอเดินเข้าห้องมาโดยไม่รอเสียงขานรับ พลางเอากล่องใบใหญ่มาวางไว้บนตักของมาริสาทำให้เธอจำต้องกดหยุดเกมเอาไว้แล้วหลุบตามองที่ตัก
แปลกจัง…มาริสาพยายามนึก ช่วงนี้เธอไม่ได้สั่งซื้อเกมอะไรจากทางอินเทอร์เน็ตเลยนี่นา
ภายในกล่องใบนั้น มีเพียงข้อความสั้นๆ ที่มาริสาเลือกที่จะข้ามไปก่อน กล่องใส่ตลับเกมสีดำที่ไม่มีอะไรเลยนอกจากชื่อเกม ‘Halloween Online ‘และ…
“เอ๋ นั่นเครื่อง Human_wave_translator นี่นา”
Human wave translator ก็คืออุปกรณ์ที่มีหน้าตาเหมือนแว่นตาประกอบหูฟัง
ใช้ในการแปลงคลื่นสมองของมนุษย์ให้กลายเป็นเลขฐาน
ทำให้ผู้เล่นสามารถเล่นเกมในโลกเสมือนได้สมจริงราวกับตาเห็น
“เดี๋ยวนี้พี่มาริเล่นเกมเสมือนจริงแล้วเหรอ?” อริสสาถามด้วยท่าทีแปลกใจระคนดีใจ
ก็จะไม่ให้รู้สึกแบบนั้นได้อย่างไรกันล่ะ ถึงพี่สาวของเธอจะชอบเล่นเกมเป็นที่สุดแต่มาริสากลับไม่คิดจะแตะเกมเสมือนจริงเลย ทั้งนี้มาริสาให้เหตุผลไว้ว่า เธอไม่ชอบให้ใครเห็นสีหน้าเวลาอินกับเกมสุดๆ เพราะคนที่แค่นั่งจินตนาการอะไรเรื่อยเปื่อยแล้วจู่ๆ ก็ยิ้ม หัวเราะ หน้าแดง หรือร้องไห้เนี่ย…หากคนอื่นเห็นเข้าจะให้เรียกว่าอะไรดีล่ะ?
แต่อีกเหตุผลที่ทำให้อริสสาทึ่งยิ่งไปกว่านั้น จนต้องส่ายหัวกับความติสของพี่ก็คือ การที่มาริสาเทิดทูนบูชาโลก 2 มิติยิ่งกว่าอะไร มาริสาบอกว่าโลกแห่งความฝันคือสิ่งที่สวยงามและสูงส่ง การที่เราจับต้องไม่ได้นี่ล่ะคือเสน่ห์ที่สำคัญที่สุดของมัน เพราะฉะนั้นเกมโลกเสมือนจริงที่ทำลายเส้นกั้นบางๆ นี้จึงเป็นสิ่งที่ทำให้เธอไม่เห็นความพิเศษของมัน
ดังนั้นการที่ human wave translator มาอยู่ในมือมาริสาเช่นนี้ ก็ทำให้คนเป็นน้องอย่างเธออดที่จะดีใจไม่ได้หากพี่สาวคนนี้จะเริ่มเปิดใจเข้าสังคมกับเค้าบ้างเสียที
มาริสาไม่ตอบน้องสาวเธอมองตลับเกมและเครื่องเล่นอย่างครุ่นคิดก่อนจะตัดสินใจพลิกกระดาษแผ่นเล็กๆ ที่แนบมาพร้อมกล่องขึ้นมาอ่าน‘เล่นให้สนุกนะจากHacker-A’
เด็กสาวเบิกตากว้าง หัวใจเต้นระรัว...ไม่จริงน่ะ?Hacker-A คนนั้น เกมดีไซเนอร์ชื่อดังในโลกออนไลน์ที่ไม่เปิดเผยตัวตนคนนั้นส่งเกมตลับนี้มาให้เธองั้นเหรอเนี่ย!?! แถมยังเป็นเกมเสมือนจริงแผ่นแรกของคนๆ นี้อีกด้วย!?!
แต่แล้วจู่ๆ มาริสาก็ชะงักราวกับนึกอะไรได้
“อริส…”เธอมองอีกฝ่ายด้วยท่าทีจริงจัง “นี่คงไม่ใช่แผนของเธอกับพ่อแม่หรอกนะ?”
ก็นั่นล่ะ ทุกคนในครอบครัวของมาริสาพยายามตลอดที่จะหากิจกรรมเข้าสังคมให้เธอราวกับว่าเธอกำลังเป็นSocial phobia(โรคหวาดระแวงสังคม) อย่างไรอย่างนั้น ทั้งที่จริงเธอแค่รักการอยู่คนเดียว การอยู่กับโลกจินตนาการมากกว่าเท่านั้นเอง
“จะเป็นไปได้ยังไงกันล่ะคะ”อริสสาค้อน “หนูยังแปลกใจเลย คิดว่าพี่สั่งซื้อเจ้าเครื่องนี่มาซะอีก”
มาริสาพยักหน้ารับรู้ มั่นใจว่าน้องสาวไม่มีเหตุจำเป็นต้องโกหกอะไร เธอก็หันกลับมาสนใจสิ่งที่อยู่ในมืออีกครั้ง
“จะทำยังไงกับเกมนั่นเหรอ?”
“เธอคิดว่ายังไงล่ะ?” มาริสาเผยรอยยิ้มแบบที่น้อยครั้งจะมีโอกาสได้เห็น อริสสาหลุบตาลงแล้วอมยิ้ม
“แหม แล้วใครกันน้าบอกว่าจินตนาการคือสิ่งสูงส่งไม่ควรแตะต้อง” มาริสาส่ายหัวให้กับการแซวแบบเด็กๆ ของอีกฝ่าย มาริสาลุกขึ้นยืนนัยน์ตาฉายแววมุ่งมั่น
“นี่ไม่ใช่การท่องโลกจินตนาการ”
เด็กสาวหยิบเครื่องเล่นเกมขึ้นมาสวม
“แต่เป็นการทำมิชชั่นเควส ต่างหากล่ะ!”
เอาเถอะ ถึงจะยี้ที่ต้องไปปฏิสัมพันธ์กับโลกเสมือนจริง
แต่ก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าโลกที่‘เทพเจ้า’คนนี้สร้าง...
จะทำลายเส้นกั้นบางๆ ในใจเธอได้รึเปล่า?
