ตอนที่ 3 : เหมันต์กับรอยยิ้ม


ผมตาโต เด็กสาวตัวเล็กดึงร่างสูงลงมาใกล้ ก่อนจะหอมแก้มเบาๆด้วยริมฝีปากฉ่ำวาวสีชมพู ม่ายยยยยยยยเพ่จะเข้าไปห้ามชีเดี๋ยวเน๊!เธอทำอะไรกับพี่ทาร์ตของช้านนนนน ผมไม่คิดว่ายัยนั้นจะทำอย่างนี้อิจฉาเฟ้ยยยย

“กะทิ พี่ของโค้กสักแก้วสิไหมร้อนอ่ะ” พี่โกสะกิดผม“จะกินก็ไปหยิบเซ่!”“เอ้า???” คนโตกว่าตกใจเสียงแหวใส่“ฮือๆ..........ขอโทษฮับT ^ T”เด็กหนุ่มไม่ตอบเพียงแต่เดินไปหยิบโค้กใส่แก้วให้พี่โกดื่มแต่โดยดี.........

“แหม!จะหลอกหอมแก้มพี่ก็บอกกันดีๆสิครับ!” ร่างสูงแก้มตอบด้วยยิ้มหล่อทะเล้น“ไม่ใช่ซะหน่อย จินนี่ไม่ใช่คนอย่างนั้นนะ” สาวน้อยร่างบางทำบิดไปมาพลางแกล้งขยับให้โดนไหล่ของทาร์ต อดทนสิต้องอดทนไว้ยัยนั้นแค่ลำยองคะนองนม.......คนนึง

“ไม่ได้นะครับ อย่างนี้พี่โกรธ พี่ต้องเอาทุนคืนสองเท่านี้แน่ะ ฟอด ฟอด”เปรี้ยง! ท้องฟ้าวิปริตแปรปรวนทันใด อังกอร์ !!!!

“กรี๊ดดดดดดดด!ดดดดดดดดดดด! จูบหนูด้วยยยยยพี่ทาร์ตต”

จากนั้นสติของกะทิก็ดิ่งลงสู่ความเวิ้งว้างอันไกลโพ้น ร่างเล็กเซถอยปะทะติดฝาพนังแล้วทรุดตัวลงดังตุบ! ช็อคสุดๆ..... ข้างๆมีพี่โกยืนดูอาการ ว่าเด็กหนุ่มเรียบร้อยว่าง่ายอย่างกะทิทำไมวันนี้ถึงทำตัวพิลึกนัก ไม่ว่าจะยังไง ณ นาทีนี้ ในความคิดของกะทิมีแค่เด็กหนุ่มร่างบางกำลังไล่กวดเอาหมามุ่ยไล่ปาสาวๆพวกนั้นอย่างเจ็บแค้นเอาเป็นเอาตายภายในห้วงแห่งลัดดาแลนด์

“เป็นอะไรป่าวนิเรา?”“เป็นผู้ชายมืดมน ที่อนาคตอาจจะติดคุกเพราะฆ่าคนครับ”  ร่างบางตอบเสียงขุ่น“!!!!!????”

“กะทิ เมื่อกี้มีอะไรหรือเปล่า”

“คุณทาร์ต! ฮึ่มมม....” เจ็บใจนัก ฮึ้ยยยงอลได้แค่ในใจละน้าไอ้ทิ ร่างบางสบถโดยยังไม่รู้สึกตัวว่าเมื่อกี้มีใครเรียกอยู่

“เรียกหรอ?”

ไฟริษยาของเผมกำลังแผดเผายัยพวกเสียงแปดหลอด ที่จับกลุ่มพากันเดินจากไปแล้วพร้อมกับเสียงกรี๊ดกร๊าดๆ  จึงเพิ่งเห็นว่าพี่ทาร์ตเดินมาทางเขาตั้งแต่เมื่อไหรไม่รู้ทาร์ตเองก็เลิกคิ้วสงสัยที่เห็นกะทิทำเสียงฮึดฮัดๆใส่ตัวเองคนเดียว  ตายละหว่า....ผมรีบเปลี่ยนท่าทีหันมายิ้มแห้งให้ผู้ชายร่างสูงกว่าเหมือนกับไม่ได้เกิดอะไรขึ้น

“ อ๊ะ...น่ะ...นี่ครับคุณทาร์ต วันนี้คุณทาร์ตร้องเพลงมันส์สุดๆเลยนะครับ นี้ครับผ้า” ผมรีบเปลี่ยนเรื่องพร้อมกับยิ้มหวานใส่พลางเลือกหยิบ ผ้าผืนที่ไม่มีกลิ่นน้ำหอมแบบที่เขาชอบให้

“เมื่อกี้นายจะพูดอะไรกับฉันรึเปล่า ทั้งเมื่อกี้แล้วก็ตอน.....”  ชายหนุ่มมองที่ผ้าในมือกะทิ“อ๊ะครับๆ ผมรอเอาผ้าเย็นไปให้อยู่น่ะ”

“ ฮ่าๆ ไม่ใช่เว้ย เมื่อกี้ฉันเห็นตอนนายมองบนเวที นึกว่าอยากมีเรื่องซะอีก จ้องฉันเขม็งซะร้องผิดคีย์เลย” เขาหัวเราะร่วนเสียงดังตามประสาหนุ่มอารมณ์ดี แล้วดึงผ้าจากมือผมไปเช็ดทั่วตัว จนเป็นปื้นฝุ่นดำๆ....อา.....

เมื่อคืนพี่ทาร์ตคงจะไม่ได้อาบน้ำ พองานปาตี้พาเฟรชชี่เสียคนเลิก(รับน้องด้วยแอลกอลฮอล์)คงจะพากันตื่นมาอีกทีก็เมื่อตอนเย็น ผมมองมือแกร่งลูบไล้ผ้าเย็นทั่วคอที่ชื้นเหงื่อ จากนั้นเขาจึงค่อยถกเสื้อตัวเก่งขึ้น แล้วย้ายมือไปเช็ดที่หน้าท้องกับหน้าอกต่อหน้าต่อตาผม กล้ามเนื้อนั้น.....ตอนนี้ผม....จะเป็นลม......

“เฮ้ยหน้านายเลอะอะไรมา?”“ครับ ?” ผมเอามมือตะปบหน้าเบาๆ“มาฉันเช็ดให้”“มะไม่ต้องก็ได้”“ไม่เป็นไร พี่เช็ดให้เอาหน้ามานี่”“ผมเช็ดเอง!”ก่อนที่มัดกล้ามและหน้าอกของพี่ทาร์ตจะเข้าไกล้ผมมากไปกว่านี้ ผมรีบดึงผ้าที่เต็มไปด้วยกลิ่นของร่างสูง เช็ดเอาๆทั่วหน้าเหมือนเด็กๆ  โธ่ไอ้ทิมีโอกาสแล้วเธอเอ๊ย.....แต่ขืนให้พี่ทาร์ตเข้าไกล้ผมมากกว่านี้ผมได้หมดสติจริงๆแน่ แค่คิดถึง.....ใบหน้าของผมก็ร้อนไปหมดแล้วผ้ามันไม่เย็นแล้วหรอ ถึงไม่ช่วยอะไรเลย“อุ๊บ... ฮ่า ฮ่า ฮ่า”อยู่ๆทาร์ตก็หัวเราะขึ้นมาเบาๆ“เอ๊ะ ...?” หน้าแดงๆจนเป็นรอยถูเงยหน้าขึ้นด้วยความตกใจเพราะอยู่ๆเขาก็หัวเราะขึ้นมาเสียดื้อๆพอผมทำหน้างงเหมือนลูกหมายิ่งทำให้พี่ทาร์ตหัวเราะก๊ากหนักกว่าเดิมอีก“ไอโง่เอ้ย เมื่อกี้ฉันเอาไปเช็ดจักกุแร้เต็มๆเลย  ไงละกลิ่นเต่าฉันหอมชื่นใจละซิ ฮ่าๆๆๆ”กะทิมองใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มของเจ้าชายแห่งดนตรี เด็กหนุ่มมองแล้วพลอยยิ้มกว้างไปด้วยอีกคน“อะฮ่าๆๆๆๆ” ร่างบางยิ้มละไม หัวเราะตาม“ฮ่า ฮ่า ฮ่า เป็นอะไร มึงยิ้มทำไม ?ไม่โกรธหรอวะ มึงนี้แปลก ฮ่าฮ่า”“อะอ่าว...เอ๊ะ?   อ่าฮ่าๆ " กำละสิแล้วเราหัวเราะทำไมเนี้ยโดนแกล้งอยู่นี่นา ต้องโกรธสิเนอะ แหะๆตอนนี้กะทิไม่รู้จะทำอย่างไรทั้งเขิล ทั้งอาย ทั้งดีใจสุดๆเอาเป็นว่าต้องแกล้งหัวเราะเป็นบ้าเป็นหลังตามไปด้วย ผมกับพี่ทาร์ตกำลังหัวเราไปด้วยกัน!!แค่คิดหัวใจก็พองโตจนจะระเบิดตู้มกลายเป็นทุ่งดอกลิลลี่อยู่แล้วววววววว!!!!นั้นเป็นรอยยิ้มแรกของผมที่เขายิ้มและหัวเราะให้ผมเท่านั้น กะทิมองภาพนั้นราวกับกำลังจดจำมันไว้อย่างแม่นยำ“ไอ้ทาร์ตแกแกล้งอะไรเด็กฉัน หือ?”ชายหนุ่มร่างสู่งส่งเสียงก่อนจะเดินเข้ามาถึงพวกเราผู้จัดการนั้นเอง แต่มีใครบางคนเดินตามหลังมาด้วยอีกคนใบหน้าขรึมดุดัน น่ากลัวอันคุ้นตานั้นคุณสิงห์


#โปรดติดตามตอนต่อไป