' เงิน ' มักเป็นปัญหากับความสัมพันธ์เสมอ หากว่าเราใช้ไม่เป็น มันทำให้เราเสียเพื่อนได้ พี่น้องทะเลาะกันได้ อีกทั้งยังทำให้คู่รักมีปัญหากันได้ด้วยเช่นกัน เพราะเราไม่รู้เลยว่ามนุษย์แต่ละคนมีความโลภมากน้อยเพียงใด ถ้าโชคดีเราเจอคนที่ให้ยืมมีสำนึก เราก็ไม่เสียอะไรมาก แต่ถ้าโชคร้ายเจอคนที่มีความโลภอยู่ในตัวอยู่แล้ว สุดท้ายก็กลายเป็นว่าเราให้เท่าไหร่ก็ไม่พอ แย่ไปกว่านั้นอาจต้องใช้หนี้แทนเขาก็ได้

คนเป็นแฟนกันมันก็เป็นเรื่องธรรมดาที่ต้องเกื้อกูลกัน แต่ก็ใช่ว่าจะรักกันจนไม่มีขอบเขต โดยเฉพาะเรื่องเงินทอง ถ้าไม่อยากให้ผิดใจกัน เลิกรากัน ก็ต้องมีลิมิตกันบ้าง

สำรวจตัวเองก่อนที่จะไปช่วยเหลือใคร ไม่เช่นนั้นจะเหมือนกับสถานการณ์ที่คนว่ายน้ำไม่แข็ง แต่ไปช่วยคนอื่นแล้วจมทั้งคู่ ถ้ามีงบน้อย ลำพังตัวเองจะรอดแหล่ไม่รอดแหล่ อย่าเพิ่งเสียสละช่วยแฟนก่อน แต่ควรจะบอกไปตามตรงว่า " เราเองก็ลำบาก ยังเอาตัวไม่รอดเลย " 

แต่ถ้ามีเงินจริงๆ ก็ต้องคำนวณให้รอบด้านด้วยว่า ในขณะนี้และอนาคต ( เช่น ในอีก 1-2 วันข้างหน้า ในอีกสัปดาห์หน้า ) เรามีรายจ่ายอะไรอีกบ้าง? แล้วเมื่อไหร่จะได้เงินอีก? เพราะมิเช่นนั้น ช่วยกันไปกันมา ก็อาจจะพากันอดได้ทั้งคู่ ถ้าคิดจะช่วย ย้ำอีกทีว่าคำนวณให้ดี จัดสรรปันส่วนให้ดีนะจ๊ะ

ควรจะช่วยนิดๆ หน่อยๆ สักประมาณ 5-15% ของเงินที่เรามี อย่าให้แบบทุ่มมากๆ โดยหวังลึกๆ ว่ายิ่งมากเท่าไหร่ เขายิ่งรักเรามากเท่านั้น No! No! No! อย่าส่งเสริมให้แฟนเป็นคนใช้เงินมือเติบจ้ะ เราก็ต้องกินต้องใช้ ไม่ใช่ตู้เอทีเอ็มเคลื่อนที่ของแฟนตลอดเวลา

พิจารณาให้ดีว่าแฟนมายืมเงินเรานั้นมีเหตุผลสำคัญอะไร ถ้ายืมไปเพื่อซื้อของเล่นๆ หรือค่าใช้จ่ายที่ไร้สาระ อย่าให้เด็ดขาด ถ้าเขาอยากได้มากๆ ควรหาโอกาสซื้อมาเซอร์ไพรส์ทีหลังจะดีกว่า แต่ถ้าสิ่งนั้นมันเร่งด่วนมากๆ เช่น ค่าหนังสือ, ค่าอุปกรณ์ทำงาน ก็สนับสนุนไปเท่าที่จะทำได้

อย่าทำร้ายความรักของกันและกัน ด้วยการสนับสนุนให้เอาความรักมาปนกับเงิน จนสปอยล์กันทุกเรื่องแบบขาดความยั้งคิด ความสัมพันธ์ที่ฝ่ายหนึ่งให้มาตลอด และอีกฝ่ายก็ขอมาเรื่อยๆ ไม่ใช่เรื่องดีสำหรับอนาคตแน่นอน รักแฟนจริง ต้องพากันแยกแยะความจริงให้ได้ :)

เพราะแม้แต่อนาคตในเรื่องความรักยังไม่แน่นอน ตอนนี้รักกันดี ตอนหลังอาจเลิกกันก็ได้ จึงต้องระวังเรื่องเงินทองเป็นพิเศษ โดยเฉพาะการให้ยืมในลักษณะที่จะเป็นภาระในระยะยาว เช่น การที่เราควักจ่ายเป็นเงินก้อนบางอย่างแทนแฟน แล้วต้องขัดสนในระยะยาว, การออกตัวชำระเงินดาวน์-เงินผ่อนแทนแฟน ยังย้ำคำเดิมค่ะว่า " เอาตัวเองให้รอดก่อน ค่อยช่วยคนอื่น " อย่าใจป้ำจนลืมประเมินสถานะการเงินของตัวเอง

เพื่อความสบายใจที่สุดในอนาคต ควรแยกประเด็นการช่วยเหลือออกจากเรื่องความรัก อย่าช่วยโดยคาดหวังว่าเขาจะช่วยเราตอบ แต่ควรช่วยเพราะเห็นว่าเป็นเพื่อนมนุษย์คนนึงที่ไม่อาจเฉยกับความเดือดร้อนได้ และเมื่อช่วยเหลือแล้ว ก็ปล่อยวางใจให้สบายๆ ทวงเงินกันทวงได้ แต่อย่ามากมายจนทำให้ต่างฝ่ายต่างรำคาญ ( พูดเหมือนง่าย แต่ทำยาก เข้าใจค่ะคนรักกันก็ต้องสนันสนุนกัน แต่อยากให้ช่วยแบบมีสติกันเนาะ )

ลำพังแค่การช่วยเหลือกันระหว่างคนสองคน ก็ยากลำบากใจในการทวงกันแล้ว อย่าดึงคนอื่นเข้ามาเกี่ยวข้องเด็ดขาด เช่น เงินเราไม่พอ ก็ไปยืมเพื่อนหรือคนในครอบครัวมาใช้ก่อน ยิ่งมีเรื่องการปิดบังโกหก เพื่อไม่ให้ใครมาว่า ว่าเอาเงินไปช่วยแฟน ยิ่งไม่ควรทำ เพราะสิ่งที่ทำให้เรื่องต่างๆ มันอิรุงตุงนังมากๆ คือ " การโกหก "

ฟังดูย้อนแย้งกับข้อก่อนๆ ใช่มั้ยคะที่บอกว่าให้ช่วยแบบปล่อยวาง ใจเย็นๆ ก่อนค่ะ ที่พูดนี่หมายถึงว่า ถ้าเราเข้าตาจนจริงๆ ถึงคราวเดือดร้อนบ้างและคิดว่าแฟนก็น่าจะมีเงิน อย่าอายหรือเกรงใจที่จะเอ่ยปากทวง เพราะเราก็ยังไม่ได้แต่งงานใช้กระเป๋าเงินเดียวกัน อยู่บ้านเดียวกัน มันก็ต้องมีผลัดกันทุกข์สุขกันบ้าง 

และอีกเหตุผลหนึ่งที่ควรทำการทวงเงินก็คือ เพื่อเป็นการเบรคกันนิ่มๆ ไม่ให้หลงระเริงเอะอะก็ขอแฟนไว้ก่อน ว่า " ต่อให้ฉันเป็นแฟนเธอ ก็ไม่ได้หมายความว่าเป็นตู้กดเงินของเธอง่ายๆ นะ จ่ายมาซะดีๆ ฉันเดือดร้อน "

เงินทองเป็นของนอกกาย ไม่ตายก็หาใหม่ได้ แต่ความสัมพันธ์กว่าจะเจอคนดีๆ คลิกกัน หายากมากๆ คิดให้ดีก่อนตัดสินใจช่วยเหลือกัน รักษาระยะห่าง แยกแยะความจริงกันให้ได้นะคะ